Armata morska 57 Mk3 była już prezentowana w Gdańsku, w związku z programami Miecznik i Czapla. Mimo że realizacja tych przedsięwzięć została znacznie opóźniona, propozycja BAE Systems Bofors może zostać wykorzystana m.in. w programie modernizacji okrętów typu Orkan.
Armata 57 Mk3 została opracowana przez pod koniec lat 1990. Zintegrowano ją z cyfrowym interfejsem kierowania ogniem, wysoce wydajną amunicją programowalną 3P (pre-fragmented, programmable, proximity fused: ze wstępnie naciętymi odłamkami, programowalną, z zapalnikiem zbliżeniowym), co zapewnia systemowi elastyczność operacyjną i możliwość rażenia dowolnych celów, również za zasłonami terenowymi. System powstaje zarówno w Karlskonie, w Szwecji, jak i w zakładach BAE Systems w Louisville, w stanie Kentucky w USA – gdzie jest znany pod oznaczeniem Mk 110.
Meksyk i Szwecja były pierwszymi odbiorcami armat 57 Mk3. Otrzymały to uzbrojenie w 2000. Łącznie nowym i istniejącym odbiorcom sprzedano już 91 systemów 57 w wersji Mk3. W tym gronie znajdują się m.in. marynarki wojenne Finlandii (4 szt.), Szwecji (8), Malezji (6), Meksyku (9), Brunei (4), Kanady (14).
Armaty Mk 110 są wykorzystywane operacyjnie na jednostkach US Navy typu LCS (do tej pory zakupiono 32 systemy) i na flagowych okrętach Straży Wybrzeża typu National Security Cutter (Legend, 12 systemów). Armatę wybrano również dla projektu okrętów patrolowych OPC Straży Wybrzeża USA (25 szt.), są też preferowanym uzbrojeniem dla fregat przyszłości US Navy, czyli FFG(X) (20 szt.).