Altair


Autoryzacja


Resetuj hasło
Autor: Zoran Miloszewicz

Komandosi z Kampfschwimmerkompanie są następcami płetwonurków bojowych Kampfschwimmer z czasów II wojny światowej, to specjaliści od podwodnej infiltracji oraz dywersji z niemieckiej marynarki wojennej (Bundesmarine). Nieustannie szkolą się na Bałtyku, aby w każdej chwili mieć możliwość skutecznego wykonania szerokiej gamy zadań związanych z niekonwencjonalnymi działaniami na morzu.

Kampfschwimmer są szkoleni i wykorzystywani do wykonywania niekonwencjonalnych zadań bojowych pod wodą, na jej powierzchni oraz na terenach przybrzeżnych w ramach operacji Bundesmarine i Sojuszu Atlantyckiego, UZE lub ONZ

Po zakończeniu II wojny światowej i odtworzeniu niemieckiej armii, generałowie nowej Bundeswehry postanowili w 1959 sformować oddział płetwonurków-dywersantów, który dziedziczyłby w Bundesmarine tradycje Kampfschwimmer. W czasie, kiedy w Niemczech rozpoczął się trening specjalistów podwodnych działań niekonwencjonalnych oficer i podoficer zostali wysłani na półroczny trening do szkoły dla płetwonurków znajdującej się w Tulonie we Francji. Ćwiczyli tam razem z nageurs de combat z francuskiej Marine Nationale. Po ich powrocie do kraju została stworzona jednostka płetwonurków bojowych, która otrzymała miano Kampfschwimmerung.

Komandosi uzbrojeni w karabinki G36KA1 z systemem szyn KAC G36 Rifle RAS i tłumikami dźwięku KAC QDSS-NT4 / Zdjęcie: Björn Wilke

Pierwszy, czteromiesięczny kurs dla 13 nowych kadetów rozpoczął się 1 lipca 1959 w bazie List na wyspie Sylt położonej na Morzu Bałtyckim. Miesiąc później jednostka dołączyła do nowo stworzonego batalionu piechoty morskiej Seebataillon (powstałego 1 kwietnia 1958 jako Marinepionierbataillon) stacjonującego w Sengwarden, Borkum (został tam przeniesiony 1 kwietnia 1961) i Eckernförde.

Początkowo formowanie jednostki i 5-tygodniowe szkolenie podstawowe były realizowane w List, gdzie znajdował się basen, zaś wszystkie pozostałe działania odbywały się w Eckernförde nad Zatoką Kilońską, gdzie mieściło się dowództwo Bundesmarine, szkoła morska Marinewaffenschule (MWaS) oraz dowództwo Kampfschwimmerung. W ciągu kolejnych lat zwiększała się liczebność jednostki, aż 1 kwietnia 1964 w ramach oddziału pojawiły się dwie kompanie - płetwonurków saperów i płetwonurków bojowych. Dowództwo tej drugiej pozostało w Eckernförde, gdzie od 1970 przeniesiono wszystkie treningi. W tym samym czasie zmieniono nazwę oddziału na Kampfschwimmerkompanie, pod którą jednostka znana jest do dzisiaj. Wówczas skrótem nazwy było KSK (KpfSchwKp).

Komandosi z Kampfschwimmerkompanie uzbrojeni w karabinki automatyczne G36 podczas skrytego opanowania brzegu na którym zostanie wysadzony desant

Od 1978 trwa współpraca KSK z oddziałem amerykańskiej marynarki wojennej o podobnym charakterze - SEAL, do której zostawali wysyłani na szkolenia niemieccy specjaliści od podwodnej dywersji. W tym czasie Kampfschwimmerkompanie składała się z trzech plutonów płetwonurków bojowych.

W 1991, po upadku komunizmu, rozwiązaniu Układu Warszawskiego, zniszczeniu muru berlińskiego i połączeniu dwóch państw niemieckich, ze względu na nową sytuację międzynarodową zadania KSK uległy zmianie, zaś sama kompania stała się elementem nowo stworzonego batalionu płetwonurków działającego w ramach flotylli działań przeciwminowych Flottille der Minenstreitkräfte (MSFltl) Bundesmarine. Batalion składał się z trzech kompanii - płetwonurków bojowych, podwodnych saperów i kompanii treningowej z oddziałem pirotechnicznym.

Dwaj płetwonurkowie bojowi z KSKp podczas szkolenia w infiltracji, uzbrojeni w karabinki G36KA2 z podwieszanymi granatnikami AG36 / Zdjęcie: Falk Plankenhorn

Również w 1991, po raz pierwszy od czasów II wojny światowej, rząd niemiecki pozwolił swoim siłom zbrojnym wziąć udział w działaniach poza terytorium Niemiec. Od tego czasu żołnierze KSK brali udział w międzynarodowych misjach od Bałkanów do Afryki m.in. w operacji Südflanke na Bałkanach w 1991, Sharp Guard na Adriatyku w 1993 i 1993, Restore Hope w Somalii w 1994, misji KFOR w Kosowie w latach 1999-2002 oraz patrolach okrętów na Oceanie Indyjskim w ramach operacji Enduring Freedom w 2002. Płetwonurkowie z KSK pierwszy raz brali udział w akcji bojowej w 1991. Podczas trwającego od kwietnia do lipca usuwania min z Zatoki Perskiej, niemieccy saperzy oczyścili około 90 procent tego obszaru.

W 1996 Kampfschwimmerkompanie zmieniło skrót na KSKp, aby oddział nie był mylony z utworzoną 20 września tego roku 1,1-tysięczną jednostką specjalną Bundeswehry Kommando Spezialkräfte (KSK).(ciąg dalszy w numerze)


Broń i Amunicja - 03/2009
Drukuj Góra
www.altair.com.pl

© Wszelkie prawa zastrzeżone, 2007-2024 Altair Agencja Lotnicza Sp. z o. o.