Inspektorat Uzbrojenia poszukuje wykonawcy, który dokona modernizacji 120-mm moździerzowych granatów odłamkowo-burzących, dostosowując je do strzelania z moździerzy M120 Rak.
W październiku 2009 Departament Polityki Zbrojeniowej MON i Huta Stalowa Wola (HSW) podpisały umowę na opracowanie i dostarczenie do prób dwóch 120-mm moździerzy samobieżnych oraz pojazdów towarzyszących. Pierwszy SMK120 miał być osadzony na bazowym podwoziu kołowym transportera opancerzonego Rosomak, drugi SMG120 na głęboko zmodernizowanym podwoziu gąsienicowym haubicy 2S1 Goździk. Obecnie trwają ich próby kwalifikacyjne, a produkcja seryjna ma rozpocząć się w 2014 (Seryjne Raki w 2014, 2012-12-06).
Zestaw ogniowy 120-mm samobieżnych moździerzy Rak ma składać się z 8 moździerzy oraz wozów dowodzenia, rozpoznania, wsparcia technicznego i logistycznego. Będzie wyposażony w cyfrowy system kierowania ogniem (m.in. z kamerą termalną i dalmierzem laserowym), co umożliwi prowadzenie skutecznego ognia w dzień i w nocy. Dane do strzelań mogą być uzyskiwane z bezzałogowych samolotów FlyEye (Pokaz w Stalowej Woli, 2010-12-20).
Szacuje się, że do Wojska Polskiego może trafić około 70 moździerzy samobieżnych M120, głównie na podwoziu transportera Rosomak. Biorąc pod uwagę wprowadzenie Raków do linii już za rok, wojsko rozważa możliwość przeróbki starej amunicji kalibru 120 mm i wykorzystanie jej do strzelań ćwiczebnych z nowych moździerzy samobieżnych. Takie rozwiązanie pozwoli jak najbardziej efektywnie zagospodarować pozostałe zapasy środków bojowych.
W związku z tym Inspektorat Uzbrojenia rozpoczął analizę rynku, której celem jest sprawdzenie, czy możliwa jest modyfikacja starych 120-mm granatów odłamkowo-burzących OB843A (OF-843A, elaborowanym 1,58 kg amatolu 80/20) i OB843B (OF-843B, elaborowanym 1,4 kg TNT i dinitronaftalenem w stosunku 50 do 50) i dostosowanie ich do potrzeb szkoleniowych. Zainteresowani modernizacją amunicją mają przesłać swoje propozycje do 2 sierpnia.
Zgodnie z wymaganiami, wykonawca podejmujący się tego zadania musi sprawdzić granaty pod względem właściwości fizykochemicznych, sprawności technicznej i zakwalifikować ich elementy do naprawy lub wymiany na nowe. Jest też zobowiązany do dostosowania konstrukcji OB843A i OB843B do użycia w nowym 120-mm moździerzu M120 w trybie ładowania automatycznego i ręcznego. Zgodnie z warunkami, niezależnie od stanu technicznego, w każdym granacie ładunki zasadnicze muszą zostać zastąpione nowymi, przy czym wykonawca jest zobowiązany do utylizacji starych. Ładunki pomocnicze muszą być zamienione na modułowe, wyposażone w gniazda ustalające, pozwalające na założenie ich na trzonie brzechwy tylko w jednoznacznej pozycji. Jeżeli zapalniki głowicowe M-12 nie będą spełniały wymagań, należy granaty ukompletować w nowe, ZM-98M MOU (taki, jaki wykorzystywany jest w amunicji do 98-mm moździerza M98). Ponadto wymagane jest aby wyremontował lub wymienił skrzynię transportową oraz naniósł na naboje i sam pojemnik nowe oznaczenia.
Zmodernizowana amunicja musi mieć donośność od 500 do 6000 m, działać w temperaturach od -40°C do +55°C przy wilgotności względnej powietrza do 98%. Prawdopodobieństwo sprawności granatu powinno być na poziomie nie mniejszym niż 96%, a jego parametry skupienia ognia zgodne z normą. Gwarancyjny okres sprawności zmodernizowanej amunicji znajdującej się w opakowaniu etatowym, w zależności od sposobu przechowywania, musi wynosić: 5 lat dla pomieszczeń zamkniętych, 3 lata pod zadaszeniami i 1 rok na wolnym powietrzu.