W najbliższym czasie Indie podpiszą umowę na dostawy japońskich hydroplanów US-2i. W planach jest również ewentualny zakup konwencjonalnych okrętów podwodnych.
Indie od dawna zainteresowane są japońskimi samolotami-amfibiami ShinMaywa Industries US-2i. New Delhi chce kupić 15 tego typu statków powietrznych. Do zawarcia kontraktu mogłoby dojść już podczas zapowiedzianej na lipiec wizyty nowego premiera Indii, Narendry Modiego, w Japonii (Zgoda na US-2 dla Indii, 2014-01-29). Wiadomo, że US-2i zostaną pozbawione układów identyfikacji swój-obcy, co wymuszają zapisy japońskiej konstytucji, zabraniające eksportu wyposażenia typowo wojskowego.
Koszt przedsięwzięcia szacowany jest na 1,65 mld USD (4,9 mld zł). Nie wiadomo do końca, czy New Delhi zależy na samym zakupie japońskich wodnosamolotów, czy też przeniesieniu produkcji przynajmniej części z nich do kraju, na zasadzie transferu technologii. Według nieoficjalnych informacji rozważany jest wariant, w którym dwa US-2i zostałyby zmontowane w Japonii, a reszta już bezpośrednio w Indiach.
Takie rozwiązanie, choć teoretycznie korzystne dla indyjskiej gospodarki, wydaje się mało prawdopodobne, a z pewnością mocno ryzykowne. Mając na uwadze nienajlepsze doświadczenie w przeszczepianiu zagranicznych rozwiązań na własny grunt, czego najlepszym przykładem jest program Project 75 (P-75) zmierzający do budowy sześciu konwencjonalnych okrętów podwodnych typu Scorpène (Indyjskie Scorpene bez torped, 2014-05-15), można podejrzewać, że nowe władze nie będą ryzykowały angażowania własnych przedsiębiorstw zbrojeniowych w realizację kolejnego skomplikowanego projektu zbrojeniowego.
Nabierająca kształtów indyjsko-japońska współpraca zbrojeniowa nie ogranicza się jedynie do zakupu US-2i. New Delhi wyraża też zainteresowanie ewentualnym zakupem konwencjonalnych okrętów podwodnych typu Sōryū, użytkowanych przez Japońskie Morskie Siły Samoobrony.
Japońskie jednostki mogłyby zostać zakupione w ramach przygotowywanego programu Project 75I (P-75I), którego celem jest nabycie kolejnych sześciu jednostek tej klasy (Wykonawcy P75I wybrani, 2013-12-23). Sōryū stanowiłyby dużą konkurencję dla europejskich producentów, wśród których są: rosyjski Rosoboronexport (z okrętem typu Amur 1650), francuskie DCNS (zmodyfikowane Scorpène z napędem niezależnym od powietrza atmosferycznego, Air Independent Propulsion) oraz niemieckie HDW (typ 214).