Polskie Lobby Przemysłowe uważa, że budowa Tarczy Polski powinna być realizowana w oparciu o systemy produkowane w kraju z udziałem kontrahenta zagranicznego. List w tej sprawie został skierowany do najwyższych władz państwowych.
Zdaniem Polskiego Lobby Przemysłowego im. Eugeniusza Kwiatkowskiego program budowy nowego systemu obrony powietrznej Polski powinien być realizowany w oparciu o procedury związane z zapewnieniem podstawowego interesu bezpieczeństwa państwa, a nie w trybie przetargowym.
Głównym beneficjentem tego programu powinien być polski przemysł obronny. Według PLP, wyboru kontrahenta zagranicznego powinni dokonać wspólnie przedstawiciele MON i powołane 19 marca 2013 do realizacji projektu Tarczy Polski, Konsorcjum OPL w składzie: PHO Elektronika, PHO Amunicja, WZŁ nr 1, OBR CTM, WZE, PHO Tarnów, Jelcz Komponenty, HSW i PHO PCO z Polskim Holdingiem Obronnym. 23 lipca 2014 Konsorcjum OPL podjęło uchwałę o rozszerzeniu składu o WZU Grudziądz i Polską Grupę Zbrojeniową, która przejmie rolę lidera.
Według ekspertów PLP, tylko taki sposób realizacji programu Tarcza Polski gwarantuje spełnienie oczekiwań Sił Zbrojnych i, co nie mniej ważne, gwarantuje prawie 36% zwrot do budżetu całkowitej kwoty przeznaczonej na jego stworzenie. Szacuje się że planowana przez MON budowa systemu złożonego tylko z ośmiu zestawów w całym cyklu 30 lat życia, będzie kosztowała podatnika kilkanaście miliardów złotych. Warto wspomnieć, że to nie wszystko, bowiem w kolejnych latach Tarcza ma być poszerzona o kolejne wyrzutnie. Za ulokowaniem produkcji w Polsce przemawia również fakt, że jedno miejsce pracy w przemyśle obronnym generuje 4,5 miejsca poza nim.
Polskie Lobby Przemysłowe odniosło się również do ogłoszonych przez Inspektorat Uzbrojenia komunikatu o zakończeniu II etapu dialogu technicznego (Dialog techniczny o Tarczy Polski, 2013-06-05) z producentami zestawów przeciwlotniczych i przeciwrakietowych średniego zasięgu (Koniec dialogu technicznego na Wisłę, 2014-06-30). W jego wyniku, zaproszenie do udziału w przetargu uzyskały dwa podmioty: amerykański Raytheon oraz konsorcjum Eurosam, w skład którego wchodzą MBDA-Francja oraz Thales. Udział tego drugiego jest dużym zaskoczeniem, ponieważ nie brał on udziału w żadnym z dwóch wcześniejszych etapów. Zdaniem PLP przyjęcie podczas selekcji kryterium operacyjności systemu nie gwarantuje Polsce pozyskanie najnowszych rozwiązań. Podobnie wykluczenie z dalszych rozmów Konsorcjum OPL osłabia zdolności negocjacyjne IU.
Największy niepokój PLP budzą wypowiedzi przedstawicieli Inspektoratu Uzbrojenia, którzy mówiąc o dziale polskiego przemysłu w budowie Tarczy Polski, sprowadzają go do dostarczenia nic nie znaczących elementów polskiej produkcji. Za przykład podano wypowiedz szefa Wydziału Programów Uzbrojenia w Inspektoracie Uzbrojenia płk. Romualda Maksymiuka na jednym z posiedzeń senackiej Komisji Obrony: Należy podkreślić, że z obecnych analiz wynika, iż polski przemysł zbrojeniowy nie jest w stanie samodzielnie opracować zestawu przeciwlotniczego czy zestawu przeciwrakietowego na światowym poziomie. Głównym ograniczeniem są rakiety. Pomimo to, bez względu na sposób pozyskania zestawów rakietowych obrony powietrznej czy to krótkiego, czy średniego zasięgu, widzimy oczywiście udział polskiego przemysłu zbrojeniowego w takich obszarach jak zabezpieczenie środków łączności, pojazdów i agregatów. Czyli to jest obszar polonizacji, który jest powszechnie stosowany w obecnie pozyskiwanym uzbrojeniu.