Na trwającym w Kielcach od 6 do 9 września br. Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego 2016 można odwiedzić stoisko Muzeum Lotnictwa Polskiego, na którym można zobaczyć prezentowany po raz pierwszy w Polsce śmigłowiec Saunders-Roe Skeeter oraz fragment wystawy Frank Piasecki i inni …
Skeeter został pozyskany w ubiegłym roku na drodze wymiany z The Helicopter Museum w Weston-super-Mare. Jest to jedyna okazja, by zobaczyć tę ciekawą konstrukcję, bowiem po kieleckich targach muzealny egzemplarz trafi do renowacji, co oznacza, że na ekspozycji znajdzie się dopiero za jakiś czas.
Skeeter jest największym eksponatem prezentowanym w Kielcach, pokazującym wkład polskich konstruktorów-imigrantów w rozwój techniki lotniczej, którym jest poświęcona wystawa Frank Piasecki i inni…, został bowiem zaprojektowany przez dwóch z nich – Leopolda Ciastułę i Jakuba Samuela Szapiro.
Odwiedzający muzealne stanowisko mogą zapoznać się z twórczością takich postaci jak Frank N. Piasecki (1919-2008), Tadeusz Ciastuła (1909-1979), Wiesław Stępniewski (1909-1998). Wszyscy ci konstruktorzy wnieśli znaczący wkład w rozwój światowego lotnictwa. Frank N. Piasecki zasłynął jako pionierski konstruktor śmigłowców dwuwirnikowych w układzie podłużny tandem, budowanych w zakładach Piasecki Helicopter Corporation (później Piasecki Aircraft Corporation). Do najbardziej znanych konstrukcji powstałych w tej firmie należały HUP-2 i H-21, tzw. latający banan, który był stosowany m.in. w początkowym okresie wojny wietnamskiej.
Tadeusz Ciastuła poza Skeeterem, którego można zobaczyć na MSPO, zaprojektował śmigłowiec wojskowy P.531, który po przejęciu zakładów Saunders-Roe przez Westlanda produkowano w wersji lądowej Scout i morskiej Wasp. W latach 1961-70 zbudowano ogółem około 280 tych udanych maszyn, które służyły w Wielkiej Brytanii, Australii, Bahrajnie, Jordanii, Ugandzie, Brazylii, Holandii, Nowej Zelandii i Płd. Afryce. Pod kierunkiem Ciastuły powstał śmigłowiec G.13, produkowany jako Westland Lynx. Do 1997 r. zbudowano ich 380. Łącznie wyprodukowano ponad 740 wiropłatów konstrukcji Ciastuły. W 1945 pracujący w Kanadzie Wiesław Stępniewski i Wsiewołod Jakimiuk skonstruowali samolot szkolny DHC-1 Chipmunk.
W 1946 Stępniewski osiadł na stałe w USA, gdzie stał się jednym z pionierów amerykańskiego przemysłu śmigłowcowego i związał się z wytwórnią Piasecki Helicopter Corp., później Boeing Vertol, gdzie piastował kierownicze stanowiska w działach badań aerodynamicznych i zaawansowanych technologii. Zajmował się m.in. opracowaniem aerodynamicznym śmigłowców dwuwirnikowych w układzie podłużnym. Kierował pracami nad samolotem pionowego startu i lądowania w układzie przemiennopłata Vertol 76 (VZ-2). W latach 1969-75 Stępniewski był wykładowcą na Princeton University. Opublikował blisko 100 prac, w tym fundamentalny podręcznik aerodynamiki wiropłatów. Do zasadniczych osiągnięć Stępniewskiego zaliczyć należy ukształtowanie aerodynamiki, mechaniki lotu i osiągów ponad 5000 statków powietrznych, opracowanie przejrzystych metod aerodynamicznych obliczeń śmigłowców i wykształcenie wielu setek specjalistów śmigłowcowych.
Dwumiejscowy Saunders-Roe Skeeter był pierwszym skonstruowanym w Wielkiej Brytanii śmigłowcem użytkowanym przez brytyjski Army Air Corps. Prace nad projektem oznaczonym początkowo W.14, przeznaczonym dla wojska i na rynek cywilny, rozpoczęły się w firmie Cierva Autogiro Company w 1947. Prototyp śmigłowca Skeeter 1 oblatano na lotnisku Eastleigh 8 października 1948, szybko jednak okazało się że konstrukcja wymaga pewnych modyfikacji, które wprowadzono w kolejnych prototypach. W marcu 1954 Skeeter 5 pozytywnie przeszedł próby w ośrodku A&AEE, co zaowocowało zamówieniem na Skeetery 6A i 6B. Po trzech prototypach oznaczonych Skeeter 6 wyprodukowano trzy seryjne śmigłowce pod oznaczeniem AOP.10 (Skeeter 6A), które były używane przez brytyjską armię, i jeden, wyposażony w zdwojony układ sterowania, pod oznaczeniem T.11 (Skeeter 6B), który służył do szkolenia pilotów w RAF.
Główną wersją produkowaną seryjnie stał się zamawiany od 1956 Skeeter 7. W sumie zbudowano ich 64 egzemplarze, które w wersji obserwacyjnej służyły w brytyjskiej armii pod oznaczeniem AOP.12 (Air Observation Platform), zaś w RAF w szkolno-treningowej odmianie T.13. Ostatnią wersją był Skeeter 8, czyli cywilna wersja Skeetera 7. Z powodu braku zamówień wykonano tylko prototyp. W sumie do jesieni 1960 wyprodukowano 77 Skeeterów wszystkich wersji. Poza Wielką Brytanią 6 Skeeterów Mk. 50 używało lotnictwo niemieckiej armii zaś 4 Skeetery Mk. 51 niemiecka marynarka wojenna. Były to eksportowe wersje Skeetera 7. W lipcu 1961 niemieckie śmigłowce odkupiła Portugalia, ale plany ich remontu i wdrożenia do eksploatacji nigdy nie zostały zrealizowane.
Na podstawie informacji Marcina Sigmunda