Nasz rodak, bohater II wojny światowej, mieszkający w W. Brytanii – 100-letni (w grudniu 2017 obchodzić będzie 101. urodziny) pułkownik pilot w stanie spoczynku Franciszek Kornicki dystansuje zdecydowanie wszystkich konkurentów w plebiscycie internetowym na najbardziej fascynującego pilota myśliwca Spitfire ogłoszonym przez RAF Museum w Hendon.
Stawką rywalizacji brytyjskiej opinii publicznej jest miano People’s Spitfire Pilot i plan umieszczenia fotografii naturalnej wielkości wraz z życiorysem triumfatora obok zachowanego Spifire’a VB nr BL614 na specjalnie przygotowywanej w 2018 ekspozycji RAF Museum poświęconej 100-leciu brytyjskiego lotnictwa wojskowego. W chwili pisania tych słów Franciszek Kornicki prowadził zdecydowanie z poparciem 270 700 głosów, dystansując drugiego na internetowej liście popularności legendarnego beznogiego myśliwca sir Douglasa Badera (zmarł w 1982) – z 4,8 tys. głosów. Trzecia jest Jackie Moggridge (zmarła w 2004) – południowoafrykańska pilotka transportowa, która przeprowadzała Spitfire’y do jednostek bojowych – z poparciem 2 tys. głosów. W sumie dyrekcja RAF Museum wytypowała 11 postaci lotników związanych ze Spitfire’ami do finałowego tytułu People’s Spitfire Pilot.
Franciszek Kornicki, którego sylwetkę opisał na stronach plebiscytu najbardziej ceniony na świecie znawca polskich (i nie tylko) myśliwców Spitfire – przez wiele lat nasz redakcyjny kolega – Wojtek Matusiak, jest ostatnim żyjącym dowódcą polskiej jednostki myśliwskiej, wyposażonej w te samoloty. 12 lutego 1943 stał się najmłodszym w Polskich Siłach Powietrznych dowódcą dywizjonu myśliwskiego 308, obejmując nad nim komendę w wieku 26 lat. Kornicki wywodzi się z bardzo biednej chłopskiej rodziny (o czym bez ogródek obszernie pisał w swoich wspomnieniach, opublikowanych w Anglii – The Struggle – Zmagania, a potem w języku polskim w naszym kraju) i tylko swojemu uporowi, samozaparciu, wielkiemu talentowi i tytanicznej pracy zawdzięcza lotniczą karierę. Dęblińską Szkołę Orląt ukończył z 3 lokatą na 173 absolwentów XII promocji. W 1939 bronił polskiego nieba latając na kompletnie przestarzałych PZL P.7a w składzie 162 Eskadry Myśliwskiej lotnictwa Armii Łódź.
We Francji w 1940 latał na Caudronach C.R. 714 Cyclone (jedyny taki zachowany w oryginalnych barwach kampanii francuskiej samolot oglądać możemy obecnie w ekspozycji krakowskiego Muzeum Lotnictwa Polskiego, CR.714 wylądował!, 2015-04-30). W Anglii otrzymał początkowo przydział do 307 dywizjonu nocnych myśliwców, a potem do słynnego 303. Pilotował Hurricane’y i niemal wszystkie dostępne Polakom wersje Spitfire’ów. Po wojnie został w Anglii. Służył w RAF. Na emeryturę wojskową odszedł w 1972. Po wojnie wielokrotnie odwiedzał Polskę, uczestnicząc w imprezach lotniczych.