Negocjacje w sprawie zakupu przez Polskę systemu obrony powietrznej średniego zasięgu, w ramach programu Wisła, znajdują się w finalnej fazie. Istnieje realna możliwość podpisania umowy 30 marca br.
Dzisiaj rano w Radiowej Jedynce minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak poinformował, że umowę w sprawie zakupu systemu obrony powietrznej średniego zasięgu będzie można podpisać w pierwszym kwartale 2018. Podobne informacje przekazali w innych mediach przedstawiciele Raytheona.
Faktem jest, że najważniejsze ustalenia już zapadły. Dotyczy to oferty dotyczącej struktury nowych jednostek ogniowych, których dwie tworzą jedną baterię oraz cen poszczególnych elementów zestawu. Finalizowane są również rozmowy w sprawie współpracy przemysłowej i transferu technologii. W tych kwestiach osobno negocjował z PGZ oraz MON zespół Raytheon/Northrop Grumman (pierwszy jest dostawcą i integratorem całego systemu, drugi systemy dowodzenia IBCS), a osobno Lockheed Martin, producent pocisków PAC-3 MSE (Zdalne odpalenie PAC-3 MSE, 2017-09-22). Rozmowy z pierwszym podmiotem już się zakończyły przygotowaniem wariantowej oferty, drugi powinien sfinalizować podobny proces najpóźniej w przyszłym tygodniu.
Według nieoficjalnych informacji strona polska w ciągu najbliższych dni przedstawi Amerykanom swoje ostateczne decyzje związane z zaangażowaniem finansowym i wynikającym z tego zakresem transferu technologii oraz współpracy przemysłowej. Planuje się, że ostateczna oferta amerykańskiego rządu zostanie przekazana Polsce w połowie marca, co powinno dać wystarczająco dużo czasu na załatwienie wszystkich kwestii formalnych i administracyjnych. Obecnie zakłada się, że finalna umowa zostanie podpisana 30 marca br.
Przypomnijmy, że program Wisła zakłada zakup przez Polskę 8 baterii (16 jednostek ogniowych) systemu opartego o zestaw Patriot koncernu Raytheon, jednak z nowym – rozwijanym na zamówienie US Army – systemem dowodzenia i zarządzania walką IBCS, a także pociskami Lockheed Martin PAC-3 MSE. Taką konfigurację będą miały dwie pierwsze baterie, kupowane w ramach pierwszej fazy programu.
W drugiej, dla sześciu kolejnych baterii, planuje się zakup dookólnych stacji radiolokacyjnych Raytheona, polskich stacji P-18PL wstępnego wskazywania celów, a także radiolokatorów pasywnych. Dopełnieniem drogich PAC-3 MSE mają być pociski niskokosztowe, oparte na izraelskich Stunnerach, przeznaczone przede wszystkim do zwalczania klasycznych celów powietrznych(LoR dla Wisły, 2017-03-31).
Z punktu widzenia polskiego przemysłu najważniejszy jest zakres transferu technologii, prac bezpośrednio zlecanych na rzecz programu Wisła oraz wynikających z ewentualnego włączenia polskich podmiotów w łańcuch dostaw amerykańskich przedsiębiorstw. Te kwestie będą jednak wynikały przede wszystkim z wartości kontraktu.