11 kwietnia serbski samolot szkolno-bojowy SOKO G-4 Super Galeb (wojskowe oznaczenie N-62), należący do Vazduhoplovstva i protivvazdušnej odbrany (VPO, wojsk lotniczych i obrony powietrznej) rozbił się o 9:30 w pobliżu miejscowości Kovacica, około 40 km na północny wschód od Belgradu.
W katastrofie poniósł śmierć pilot doświadczalny, 49-letni mjr Robert Kaloci. Drugi członek załogi, mjr Aleksandar Macic, odniósł obrażenia niezagrażające życiu. Obydwaj lotnicy służyli w Centar za Letna Ispitivanja (Centrum Prób w Locie) w Batajnicy, podlegającego pod Tehnicki Opitni Centar (Centrum Prób Technicznych) Vojska Srbije (Sił Zbrojnych Serbii).
Rozbity samolot miał nr 23742 i był wyprodukowany w 1990. Jego ostatni przegląd naprawczy przeprowadzono w 2012 w wojskowych zakładach Moma Stanojlovic zlokalizowanych w bazie lotniczej Batajnica, skąd po raz ostatni wystartował do rutynowego lotu szkoleniowego.
Jest to trzecia katastrofa serbskiego G-4 od 2008. Dwie poprzednie również pociągnęły za sobą ofiary. Samolot nr 23736 rozbił się 24 września 2008 w bazie lotniczej Batajnica. W katastrofie poniósł śmierć ppłk Istvan Kanas. W zeszłym roku, 7 kwietnia, w katastrofie Super Galeba nr 23625 zginęli ppłk Nenad Ćulibrk i kpt. Dejan Pandurović (Katastrofa serbskiego G-4, 2017-04-08).
Ostatnia katastrofa spowodowała uszczuplenie floty serbskich Super Galebów 20, z czego nie więcej niż 8 jest zdatnych do lotu. osiem działa w danym momencie. Innym użytkownikiem G-4 jest Mjanma, która eksploatuje 4 z sześciu samolotów kupionych od b. Jugosławii.
Dwóch innych byłych operatorów G-4 posiada łącznie pięć nielatających samolotów: egzemplarz nr 23725 jest uziemiony w bazie lotniczej Mahovljani, niedaleko Banja Luki w Bośni i Hercegowinie, a samoloty z numerami 23647, 23690, 23692 i 23729 stacjonują w bazie lotniczej Golubovci, w pobliżu Podgoricy w Czarnogórze.
Na podstawie informacji Igora Bozinovskiego