Północnokoreańscy żołnierze formacji specjalnych wykorzystują mundury, podobne do stosowanych w Republice Korei. Seul rozpatruje przyspieszenie dostaw mundurów nowego typu.
Według południokoreańskiej prasy, powołującej się na anonimowego urzędnika resortu obrony, po północnej stronie granicy zauważono żołnierzy formacji specjalnych w mundurach o kamuflażu podobnym do stosowanego w wojskach lądowych Republiki Korei.
Władze wojskowe w Seulu szacują, że północnokoreańskie formacje specjalne liczą aż 200 tys. żołnierzy, z których co czwarty stacjonuje bezpośrednio nad granicą. Część z nich wyposażono w mundury nowego typu. Biorą oni udział w ćwiczeniach, będących odpowiedzią na amerykańsko-koreańskie manewry morskie.
Prawdopodobnie jest to element nacisku Pjongjangu na Seul, sugerujący możliwość przygotowywania się KRL-D do wykorzystania oddziałów specjalnych do celów dywersyjnych i sabotażowych na dużą skalę.
Oba kraje prowadzą takie działania praktycznie do zakończenia otwartej wojny w 1953, choć nigdy nie przerodziły się one w otwarty konflikt. Ze względu na ogromną dysproporcję gospodarczą komunistyczna Północ rozwinęła na niespotykaną skalę formacje specjalne, próbując zrównoważyć słabość techniczną maksymalnym wykorzystanie czynnika ludzkiego i niestandardowych form walki.
Można przy tym znaleźć odniesienia do działań niemieckiej 150 Brygady Pancernej Otto Skorzennego w Ardenach, w ramach operacji Greif, a także przygotowania do użycia na zachodzie formacji Specnazu. W tym ostatnim wypadku sowieccy komandosi, podzieleni na kilkuosobowe grupy otrzymali zadanie błyskawicznego przedostania się nad Atlantyk i prowadzenia działań terrorystycznych. Atakowanie nie bronionych obiektów i mordowanie cywilów miało pogłębić chaos w północnych rejonach RFN, Francji i krajach Beneluksu.
Ze względu na możliwość przeprowadzenia przez KRL-D podobnej operacji, władze wojskowe Seulu rozpatrują możliwość przyspieszenia dostaw nowych mundurów polowych. Są one oparte o nowoczesny wzór pikselowy, który zapewnia lepsze właściwości maskowania - szczególnie w różniących się od siebie środowiskach - niż klasyczne, stosunkowo duże plamy kolorów (zobacz np.: Uniwersalny nie taki uniwersalny).