Ministerstwo obrony Nowej Zelandii odwołało zaplanowany przetarg na modernizację 3 tys. karabinków IW Steyr wojsk lądowych tego państwa.
New Zealand Defence Force (NZDF) poszukiwało pakietu modernizacyjnego (lub nowej broni tego samego typu) do 3000 z 13 tys. używanych przez armię tego państwa 5,56-mm karabinków automatycznych IW Steyr (lokalne oznaczenie Steyr AUG A1) w układzie bezkolbowym. Nie podano powodów decyzji o odwołaniu przetargu, który został zaplanowany w 2008, a pierwotnie miał być zrealizowany do 2011 (Większe wydatki wojskowe Nowej Zelandii, 2009-06-01).
Zakres modernizacji broni miał obejmować wprowadzenie nowych celowników i systemów montażowych wyposażenia. Nowozelandczycy chcieli zastosować w swoich karabinkach lunety o powiększeniu 4x, w miejscu dotychczas używanych 1,5x. Ponadto zmodyfikowane konstrukcje miały zostać zaopatrzone w uniwersalne szyny montażowe Picatinny/NAR (NATO Accessory Rail zgodna ze STANAG 4694), które umożliwiałyby mocowanie celowników termowizyjnych i innego, dodatkowego wyposażenia.
Karabinki Steyr AUG A1 w układzie bezkolbowym (z magazynkiem ulokowanym za chwytem pistoletowym) przyjęto do uzbrojenia NZDF w 1988. Pierwsza partia broni została wysłana bezpośrednio z zakładów Steyr-Mannlicher w Austrii. Pozostałe wyprodukowano na licencji w Australii w fabryce ADI w Lithgow (Stulecie fabryki broni w Lithgow, 2012-11-17) – australijskie wojska lądowe wprowadziły te same karabinki do uzbrojenia również w 1988.
Odmłodzenie IW Steyr było jednym z elementów programu modernizacji 10 typów uzbrojenia strzeleckiego sił zbrojnych Nowej Zelandii obejmującego ponadto: zastąpienie dotychczas używanej lekkiej broni wsparcia kalibru 5,56 mm, zakup dodatkowej partii strzelb gładkolufowych (pierwsza partia Benelli M3 (NZ) Tactical trafiła do armii w 2006), wprowadzenie samopowtarzalnych karabinów wyborowych, zastąpienie dotychczas używanych karabinów snajperskich, wprowadzenie wielokalibrowych karabinów wyborowych, zakup podstaw trójnożnych do broni wsparcia, jak też odpowiednich systemów celowniczych, zastąpienie dotychczas używanej broni krótkiej (pistolety SIG Sauer P226), modernizację 84-mm granatników Carl-Gustaf oraz zastąpienie dotychczas używanych 40-mm granatników maszynowych przez nową konstrukcję. Zajęto się też kwestią nowego umundurowania i oporządzenia (Nowe wyposażenie Nowozelandczyków, 2009-09-21).
W ramach programu modernizacji, w październiku 2011 zakupiono partię 7,62-mm karabinów LMT LM308MWS (Nowa Zelandia wybiera LM308MWS, 2011-10-23). W lutym 2012 podjęto decyzję o zastąpieniu 5,56-mm karabinków maszynowych C9 LSW (nowozelandzkie oznaczenie FN Minimi), mających za sobą ćwierć wieku służby, przez 7,62-mm karabiny maszynowe FN Minimi-7,62, które otrzymały desygnatę 7.62 LSW Minimi. Do NZDF trafił ich 592 w dwóch odmianach: 360 CAT A wraz z 201 podstawami trójnożnymi M192 (z celownikami Trijicon 4x32 ACOG i miniaturowymi kolimatorami, ze składanymi i stałymi kolbami) i 232 treningowych CAT B (w odmianie erkaemowej z mechanicznymi przyrządami celowniczymi i stałymi kolbami). W marcu 2012 rozpoczęto pierwsze szkolenia na świeżo pozyskanych 40-mm granatnikach maszynowych H&K GMG z zaawansowanymi systemami celowniczymi. Koniec dostaw i zakończenie wdrażania tej broni do uzbrojenia ma nastąpić na początku 2013.