Drugiego dnia MSPO odbył się panel dyskusyjny zatytułowany Program Wilk i suwerenność gospodarcza Polski. Wzięli w nim udział przedstawiciele polskich uczelni wyższych i eksperci. Dyskusja, która objęła kilka obszarów, dotyczyła polskiego potencjału i możliwości dotyczących budowy nowego czołgu.
W czasie panelu obszernie omówiono kwestię koncepcji nowego czołgu. Pojawiła się propozycja budowy wyspecjalizowanego pojazdu, przeznaczonego do realizacji konkretnych zadań. Według ekspertów za najkorzystniejszą opcję uznano budowę czołgu lekkiego, przeznaczonego na eksport – przede wszystkim dla klientów z Afryki, Azji i Ameryki Południowej. Jedną z kluczowych zalet takiego pojazdu powinna być jego niska cena i wysoka niezawodność. Czołg lekki powinien być dla rodzimego przemysłu znacznie prostszym wyzwaniem niż budowa czołgu podstawowego. Nowy czołg lekki musi być wszakże konstrukcją innowacyjną i perspektywiczną. Podczas dyskusji mówiono o koncepcji budowy zarówno czołgu załogowego, jak i bezzałogowego.
Dyskusja nie ominęła także ważnego problemu finansowania prac. Wskazano na możliwość pojawienia się w tej kwestii poważnych trudności związanych z zapewnieniem długoterminowego finansowania programu. Jedną z przyczyn owych trudności, zdaniem rozmówców, będą problemy z utrzymaniem politycznego wsparcia tej inicjatywy w średnioterminowej perspektywie – co najmniej 10 lat. Tyle bowiem trwają programy projektowania i budowy konstrukcji z zakresu broni pancernej na świecie. W tych okolicznościach już teraz należy podjąć szereg działań mających na celu przekonanie decydentów do politycznego i finansowego poparcia programu Wilk.
Wskazano też na możliwość opracowania uniwersalnych technologii, które mogą być zaadaptowane zarówno na nowe czołgi, jak też trafić na rynek cywilny. Drugim argumentem uzasadniającym wsparcie rządowe dla tego programu miałoby być ukazanie przez instytuty naukowe i polski przemysł konkretnych kompetencji w zakresie zaprojektowania i budowy czołgu.
Pojawiła się także propozycja sfinansowania prac nad nowym czołgiem poprzez zwiększenie o 1% budżetu przeznaczonego na zakup czołgów Abrams. Wyasygnowane w ten sposób środki – w wysokości 233 mln zł – byłyby minimalnym obciążeniem dla budżetu, umożliwiając jednocześnie rozpoczęcie prac nad programem Wilk.
Ważnym punktem w dyskusji było również omówienie obecnych możliwości technologicznych, jakimi dysponuje polski przemysł. Przedstawiciele szkolnictwa wyższego podkreślali duży potencjał tkwiący w studentach, a tym samym możliwość pozyskania odpowiedniej kadry technicznej, jaka będzie niezbędna podczas realizacji programu Wilk. Zauważono również, że już teraz polski przemysł dysponuje licznymi rozwiązaniami technicznymi, które mogą zostać wykorzystane w przyszłych czołgach. Zarówno posiadane już obecnie technologie, jak i gotowe produkty mogą istotnie ułatwić realizację programu.
Niewiele jednak czasu i uwagi poświęcono kwestii zarządzania tak poważnym projektem. W tym kontekście wymieniono jedynie pozytywne doświadczenia polskiego przemysłu z ostatnich lat. Na zasadność realizacji programu Wilk mają także, w sensie pozytywnym, wpływać długie tradycje i dokonania polskiego przemysłu pancernego sięgające okresu międzywojennego. Nie bez powodu podczas konferencji prezentowano model produkowanego w Polsce w latach 1930. czołgu 7TP.
Reasumując – za opracowaniem własnej konstrukcji nowego czołgu lekkiego ma również przemawiać charakter Polski jako państwa średniego, dysponującego odpowiednim zapleczem projektowym i produkcyjnym.