Pierwsza dekada XX wieku to początek fascynacji lotnictwem, spowodowany lotami braci Wright w USA, jak również dokonaniami lotników w Europie. Ta fascynacja nie ominęła znajdujących się pod zaborami ziem polskich, a szczególnie Galicji, gdzie we Lwowie znajdował się prężny ośrodek akademicki, Politechnika Lwowska. Jej profesorowie i studenci otwarci byli na wszelkie nowości związane z tą nową dziedziną techniki. To zainteresowanie awiacją spowodowało założenie w listopadzie 1909 we Lwowie Związku Aviatycznego Studentów Politechniki Lwowskiej, a następnie w styczniu 1910 Galicyjskiego Związku techniczno-lotniczego Aviata.
Prezesem został książę Andrzej Lubomirski, a Związek przystąpił do centralnego Austriackiego Związku techniczno-lotniczego w Wiedniu (der Osterreichische Flugtechnische Verein), jako jego oddział galicyjski.
Członkami Związku byli między innymi znani naukowcy, wykładowcy Politechniki Lwowskiej jak prof. Zygmunt Sochacki, prof. Maksymilian Huber, doc. Jan Krauze, inżynierowie Jan Weber i Edmund Libański oraz studenci Politechniki, z których wielu okazało się później wybitnymi naukowcami i inżynierami w branży lotniczej, czy lotnikami.
Od samego początku Związek rozwinął szeroką działalność dydaktyczną propagującą lotnictwo, a także wspierał podjęte na terenie Galicji próby budowy samolotów.
Dla skuteczniejszej popularyzacji lotnictwa, Związek przystąpił do zorganizowania we Lwowie, w okresie od 1 września do 15 października 1910 1-ej Wystawy Aviatycznej.
Ta energiczna, prowadzona z dużym powodzeniem działalność Związku, zwróciła uwagę centralnego związku w Wiedniu, czego rezultatem był następujący artykuł, opublikowany równo 100 lat temu w czasopiśmie Flug- und Motor-Technik. Organ des Osterreichischen Flugtechnischen Vereines przez Oberleutnanta R. von Harnischa [zachowano archaiczną stylistykę i słownictwo], ilustrowany rysunkami i fotografiami maszyn latających, budowanych we Lwowie.
więcej w numerze
