Znacie Państwo postaci Franciszka Hynka, Konstantego Jodko-Narkiewicza czy Zbigniewa Burzyńskiego, który urodził się 109 lat temu? Polskie Stowarzyszenie Aeronautyki Balonowe Miasto ( www.balonowemiasto.pl), przy współpracy z Narodowym Archiwum Cyfrowym, na łamach Skrzydlatej Polski będzie przybliżać historię sportu balonowego w Polsce.
W związku z tym, że w maju odbędą się zawody im. Zbigniewa Burzyńskiego - w pierwszej kolejności przedstawiamy historię i wkład tego pilota w rozwój sportu balonowego w kraju i na świecie.
Zbigniew Burzyński urodził się w Żółkwi koło Lwowa 31 marca 1902 w rodzinie inteligenckiej. Ukończył Korpus Kadetów w Łobzowie, a następnie Szkołę Podchorążych Artylerii w Poznaniu (z 11 lokatą na 400 podchorążych). W 1921 został wysłany do Oficerskiej Szkoły Aeronautycznej w Toruniu na kurs obserwatorów aeronautycznych, który ukończył jako najlepszy, awansując jednocześnie na podporucznika. Pozostał tam później jako wykładowca.
W 1922 do Torunia sprowadzono, używany we Francji w czasie I wojny w konwojach, sterowiec, który nazwano Lech. Zbigniew Burzyński jako jedyny znał język francuski, przetłumaczył więc instrukcję montażu i obsługi. Uczestniczył w próbach lotów bez nadzoru Francuzów. Latem odbył swój pierwszy lot balonem wolnym. W 1923, pełniąc służbę w II batalionie aeronautycznym w Jabłonnie, awansował na porucznika.
W 1924 odbył staż we Francji w wojskowych zakładach balonowych, a nabytą tam wiedzę wykorzystał, uruchamiając pierwszy w Polsce zakład produkujący powłoki balonowe w Legionowie. Pod jego kierownictwem zbudowano pierwszy polski balon na uwięzi i balon wolny. W Legionowie pracował w biurze konstrukcyjnym oraz jako dowódca kompanii balonów obserwacyjnych.
