W ciągu dwóch najbliższych lat w armii czeskiej (ACR, Armáda České republiky) i słowackiej (OSSR, Ozbrojené sily Slovenskej republiky) planowana jest wymiana indywidualnego uzbrojenia strzeleckiego. Łącznie Czesi i Słowacy planują zakup 55 tysięcy nowych karabinków automatycznych zasilanych nabojem 5,56 mm x 45 NATO, które mają zastąpić dotychczas używany w siłach zbrojnych tych państw 7,62 mm kbk vz.58.
Czechosłowacja była jedynym państwem Układu Warszawskiego, którego armia nie używała karabinka Kałasznikowa, ale własną konstrukcję. W 1956 rozpoczął się program pod kryptonimem Koště, który miał doprowadzić do stworzenia rodzimej broni zasilanej nabojem 7,62 mm x 39 wz.1943. W jego efekcie, w 1958 oficjalnie przyjęto do uzbrojenia, zaś w 1959 wdrożono do masowej produkcji, 7,62-mm karabinek automatyczny vz.58 w odmianach P (Pěchotní) ze stałą kolbą, V (Výsadkový) z metalową kolbą składaną na bok i Pi (Pěchotní s infračerveným zaměřovačem) z bocznym montażem do celownika noktowizyjnego I generacji NSP-2, stałą kolbą, stożkowym tłumikiem płomienia i lekkim dwójnogiem. Czeska broń nie była zasilana z magazynków wymiennych z AK, co pozwoliło na wprowadzenie blokady zespołu ruchomego w tylnym położeniu po wystrzeleniu wszystkich nabojów, vz.58 można było również doładowywać bezpośrednio z łódek z karabinka SKS. Wytwarzanie zakończono w 1983, zaś liczbę wyprodukowanych karabinków szacuje się na 920 tysięcy (choć niektóre źródła podają, że było ich ponad 1,2 miliona). Karabinek vz.58 jest standardowym uzbrojeniem indywidualnym w armii czeskiej i słowackiej, a duże partie tej broni sprzedane (lub przekazane) do Afganistanu, Indii i innych państw.
Do armii czechosłowackiej, w przeciwieństwie do rosyjskiej czy enerdowskiej (a po 1990. także polskiej), nigdy nie wprowadzono karabinka do standardowego małokalibrowego naboju pośredniego Układu Warszawskiego 5,45 mm x 39, choć taką broń rozwijano w latach 1986-1990 w ramach programu LADA (w skład tej rodziny wchodził subkarabinek, karabinek i karabinek maszynowy). Choć na początku lat 1990. dostosowano te konstrukcje do amunicji 5,56 mm x 45 NATO i nieco zmodyfikowano, oferując na rynku pod nazwą CZ2000, to jednak ACR nie zdecydowała się wprowadzić tej broni do uzbrojenia.
Potrzeby ACR szacowane są na około 40 tysięcy nowych karabinków (liczebność armii czeskiej w 2006 wynosiła 23 tysiące żołnierzy). Testy broni mają rozpocząć się w 2008, zaś dostawy planowane są od 2009. Prace nad nową konstrukcją strzelecką rozpoczęły się ponad dwa lata temu w zakładach CZ (Česká zbrojowka). Do tej pory powstało kilka różnych prototypów broni, noszącej fabryczne oznaczenie CZ-805. Po raz pierwszy zdjęcia nowego karabinka można było zobaczyć w listopadzie 2006, przy okazji wizyty ówczesnego szefa sztabu ACR na konferencji dotyczącej czeskiego żołnierza przyszłości w VTUVM Slavcin. Na wystawie IDET 2007 zaprezentowano czwarty prototyp, jednak owinięto go tak szczelnie kotarą, iż wystawała z niej jedynie lufa i kolba. Czesi, w myśl obowiązujących trendów, zamierzają stworzyć rodzinę broni modułowej (subkarabinek, karabinek, karabinek maszynowy), bazującej na komorze zamkowej wykonanej z tworzyw sztucznych, dostosowanej do kilku różnych rodzajów amunicji, choć jako podstawowy traktowany jest nabój 5,56 mm x 45 NATO. Według przedstawicieli CZ premiera nowego karabinka ma nastąpić w 2009 na wystawie IDET w Brnie.
OSSR poszukuje 15 tysięcy karabinków, przy czym wydaje się, że Słowacy chcą zdecydować się na taką samą konstrukcję, która zostanie wybrana przez Czechów, chociaż każdy kontrakt jaki zostanie zawarty musi uwzględniać offset oraz współpracę przemysłową.