Ukraińcy zakończyli kompletowanie 12 granatników maszynowych UAG-40 pierwszej serii i wdrożyli nową broń do produkcji seryjnej.
UAG-40 jest granatnikiem maszynowym do naboju 40 mm x 53SR NATO, zaprojektowanym na Białorusi i rozwijanym na Ukrainie. Broń jest produkowana przez ukraińską stocznię Zawod Leninskaja Kuznica (LK) w kooperacji z innymi zakładami (m.in. kijewskim Satmaszem) i po raz pierwszy została zaprezentowana w 2010 (Granatnik z ukraińskiej stoczni, 2010-07-04).
Na tle podobnych konstrukcji, UAG-40 charakteryzuje się stosunkowo niewielką masą – 17 kg w przypadku samego granatnika i 31 kg z podstawą. To – w przypadku konfiguracji dla piechoty – o 10 kg mniej, niż amerykański GDATP Mk 47 Mod 0 Striker (18 kg granatnik, 41 kg broń z podstawą)i aż o 15, niż niemiecki H&K GMG (28,8 kg granatnik, 47,5 kg broń z kołyską i podstawą trójnożną). Niemniej, jak w większości podobnych konstrukcji, granatnik maszynowy jest promowany głównie jako broń pokładowa, będąca uzbrojeniem różnych pojazdów, a nawet lekkich łodzi.
Stocznia LK stworzyła kilka prototypów UAG-40 oraz 12 granatników pierwszej serii produkcyjnej, jak też wdrożyła konstrukcję do wytwarzania seryjnego. Szacowane możliwości produkcyjne to 500 granatników maszynowych rocznie. Ukraińcy chcą dostarczać UAG-40 głównie do państw azjatyckich, afrykańskich i południowoamerykańskich. Przyjęcie go do uzbrojenia armii ukraińskiej jest wątpliwe, ze względu na brak produkowanej masowo w kraju amunicji 40 mm x 53SR NATO.