Jedną z nowości na tegorocznej wystawie Aero we Friedrichshafen jest samolot Ventura produkowany przez włoską spółkę ICP z Castelnuowo Don Bosco. Jego konstrukcja jest uniwersalna do tego stopnia, że zależnie od przepisów, według których jest zarejestrowany, może przewozić od dwóch do czterech osób.
Sylwetka Ventury w locie prezentuje się niezbyt okazale, w konfiguracji przelotowej samolot ma bardzo uniesiony ogon, co nie przydaje mu uroku. Na ziemi problem nieco tuszuje podwozie, które sprawia, że przy uniesionym dziobie, zadarty ogon nie razi aż tak bardzo. Do tego cienkie zastrzały wymagały dosztywnienia dodatkowymi zastrzalikami, co sugeruje, że konstruktorzy albo nie poradzili sobie z wyboczeniem zastrzałów, albo świadomie od początku zdecydowali się na takie mało eleganckie rozwiązanie konstrukcyjne.
Jeśli jednak przejść do porządku dziennego nad kwestiami estetyki, to okazuje się, że ta pokraczna sylwetka kryje w sobie bardzo uniwersalne wnętrze. Venturę, górnopłat o całkowicie metalowej konstrukcji, zbudowano w taki sposób, aby spełniała zapotrzebowanie rynku w trzech segmentach. Zależnie od przepisów, według których zostanie zarejestrowany samolot może on zabierać dwie osoby przy masie startowej 600 kg zgodnie z przepisami S-LSA, trzy osoby przy masie startowej 750 kg według przepisów EASA VLA lub cztery osoby w kategorii Experimental przy 800 kg masy startowej.
Kabina jest dość przestronna, ma szerokość 1,16 m. Przednie fotele ustawiono w taki sposób, aby pilot miał oczy poniżej dolnej powierzchni skrzydła, co bardzo ułatwia obserwację przestrzeni wokół samolotu. Zresztą cała kabina zapewnia doskonałą widoczność dzięki bogatemu oszkleniu.
Samolot cechuje się krótkim rozbiegiem i dobiegiem. Dzięki zastosowaniu profilu skrzydła Riblett GA 35-418 o dużej grubości względnej (18%), przy maksymalnej masie konstruktorzy uzyskali prędkość lądowania 80 km/h, prędkość przeciągnięcia wynosi 66 km/h przy schowanych klapach, a przy wypuszczonych 60 km/h. Do startu nad przeszkodę 15 m potrzeba Venturze jedynie 195 m (rozbieg 75 m), a lądowanie znad przeszkody 15 m wymagane jest 190 m (dobieg 85 m).
Powyższe dane uzyskano podczas prób w locie pierwszego prototypu napędzanego silnikiem Rotax 912 ULS w kategorii S-LSA. W opracowaniu są dwie kolejne wersje napędu – silniki ICP M09 o mocy 115 KM (86 kW) oraz Lycoming O-235 o takiej samej mocy.