Altair


Autoryzacja


Resetuj hasło

Strategiczna koncepcja bezpieczeństwa morskiego RP

Marynarka wojenna, Strategia i polityka, 15 lutego 2017

W ubiegłym tygodniu w AMW w Gdyni zaprezentowano Strategiczną koncepcję bezpieczeństwa morskiego Rzeczypospolitej Polskiej.

W Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni zaprezentowano Strategiczną koncepcję bezpieczeństwa morskiego Rzeczypospolitej Polskiej / Zdjęcie: Przemysław Gurgurewicz

Strategiczna koncepcja bezpieczeństwa morskiego Rzeczypospolitej Polskiej, dokument opracowany w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego przy współudziale Akademii Marynarki Wojennej i Rady Budowy Okrętów, zaprezentowano w piątek 10 lutego w AMW w Gdyni. Grupa ekspertów zawarła w tym, liczącym wraz z załącznikami 80 stron, dokumencie omówienie różnych aspektów polskiej obecności na morzu wraz z analizą sytuacji oraz rekomendacjami rozwoju sił morskich RP.

Należy zwrócić uwagę, że koncepcja ta dotyczy całokształtu zagadnień morskiej działalności państwa polskiego i pojęcie siły morskie odnoszą się w nim nie tylko do Marynarki Wojennej i innych jednostek wojskowych przeznaczonych do działań w środowisku morskim (jednostki Wojsk Specjalnych), ale również do pozostałych służb mających swój udział w nadzorze nad polskimi wodami terytorialnymi: Straży Granicznej, organów administracji morskiej (urzędy morskie), Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa, czy Służby Celnej. Oczywiście najważniejszą formacją zabezpieczającą polskie interesy na morzu jest MW RP i to jej poświęcono najwięcej miejsca w dokumencie.

Pierwszy rozdział opracowania zawiera omówienie środowiska morskiego, a w 2. znalazł się opis sił morskich RP. Między innymi znalazła się tam diagnoza obecnego i planowanego stanu naszej marynarki, cyt.: Potencjał, którym dysponuje obecnie MW RP nie jest adekwatny do zagrożeń, wyzwań i szans generowanych przez środowisko bezpieczeństwa morskiego RP, stawianych jej zadań oraz akwenów, na których mają być one realizowane. Odpowiedź na główne zagrożenie generowane w rejonie bałtyckim przez Rosję wymaga zdobycia lokalnego panowania na morzu, które jest niemożliwe do osiągnięcia obecnym potencjałem ani siłami postulowanymi w przyjętym programie modernizacji MW RP.

W rozdziale 3. autorzy przedstawiają oceny zadań jakie stoją przed polskimi siłami morskimi oraz ich oczekiwanym kształtem, cyt.: Polska powinna posiadać zrównoważone siły morskie […] dysponujące zdolnościami do prowadzenia działań w wymiarze narodowym, przy jednoczesnej możliwości aktywnego włączania się w działania sojusznicze i koalicyjne. W tym kontekście potrzebuje nie tylko zdolności obrony własnego wybrzeża, ale także współdziałania w zapewnieniu suwerenności sojuszników. Ze względu na zobowiązania sojusznicze, decydujące o skuteczności obrony wschodniej flanki NATO, siły morskie powinny utrzymywać zdolności do włączania się do działań wielonarodowych (także poza Bałtykiem), w tym w składach zespołów morskich NATO oraz posiadać okręty umożliwiające naturalne i elastyczne współdziałanie podczas realizacji zadań w tych zespołach.

Ostatni rozdział zawiera rekomendacje dotyczące rozwoju polskich sił morskich. Ponownie zwraca się tam uwagę na koalicyjny charakter naszej marynarki, zauważając że: W Strategii bezpieczeństwa morskiego NATO stwierdza się wprost, że siły morskie żadnego państwa nie są w stanie osiągnąć celów w zakresie bezpieczeństwa samotnie, w izolacji. Dlatego należy dążyć do tego, aby SM RP aspirowały do jak najwyższego poziomu interoperacyjności z siłami innych państw NATO i UE (z zachowaniem gotowości do ich natychmiastowego użycia).

Krytyce poddany został obecnie obowiązujący program operacyjny Zwalczanie zagrożeń na morzu, który nie powstał w oparciu o konkretną wizję MW RP i konieczność zapewnienia Polsce realnych zdolności, lecz w zasadniczej części jest wynikiem prostej wymiany wycofywanych jednostek (odziedziczonych z czasów Układu Warszawskiego) na nowe, w ramach poszczególnych klas okrętów (Nowy harmonogram modernizacji MW RP, 2017-01-20).

Podsumowaniem poglądów autorów dokumentu są umieszczone na s. 59 zalecenia dotyczące przyszłego kształtu MW, cyt.:

Rozwój MW RP wymaga modernizacji lub pozyskania jednostek następujących kategorii:

* okrętów nawodnych wielozadaniowych (klasy fregata) o wyporności i innych parametrach
gwarantujących zdolności do:
– zapewnienia obszarowej obrony powietrznej o odpowiednim zasięgu efektorów,
– zapewnienia informacji o sytuacji powietrznej, nawodnej i lądowej dalekiego zasięgu
(w tym targetingu),
– realizacji funkcji wczesnego ostrzegania dla krajowego systemu obrony powietrznej,
– zapewnienia informacji o sytuacji podwodnej,
– projekcji siły z morza na ląd, poprzez wyposażenie w pociski taktyczne do atakowania
celów naziemnych (Land-Attack Missile, LAM),
– zwalczania okrętów podwodnych,
– prowadzenia działań połączonych (w szczególności grupy bojowe wojsk specjalnych
i lotnictwo rozpoznawcze/taktyczne),
– prowadzenia działań w ramach morskich grup zadaniowych, w szczególności sił odpowiedzi
NATO na akwenach potencjalnych działań,
– zabezpieczenia dowodzenia zespołem okrętów przez dowódcę poziomu taktycznego,
– bazowania śmigłowca;

* okrętów dowodzenia i wsparcia działań połączonych (specjalnych) – morskich, powietrznych
i lądowych, z możliwością transportu i zapewnienia mobilności dodatkowo
zaokrętowanych sił i środków, stawiania min morskich oraz pełnienia funkcji szpitalnej.
Powinny one dysponować możliwościami taktyczno-technicznymi w szczególny sposób
przystosowanymi do użycia w działaniach asymetrycznych i hybrydowych;

* okrętów podwodnych, zdolnych do:
– zwalczania okrętów i innych jednostek nawodnych,
– zwalczania okrętów podwodnych,
– prowadzenia rozpoznania i dozoru morskiego,
– zabezpieczania działań sił specjalnych,
– z opcją poszerzenia o zdolności do projekcji siły z morza na ląd, poprzez wyposażenie
w pociski taktyczne do atakowania celów naziemnych (LAM),
– prowadzenia wyspecjalizowanych działań z zakresu wojny minowej;

* samolotów rozpoznawczych i patrolowych, zdolnych do prowadzenia kompleksowego
rozpoznania morskiego: elektronicznego (Signals Intelligence, SIGINT), obrazowego
(Imagery Intelligence, IMINT) i radiolokacyjnego (Radar Intelligence, RADINT), zwalczania
okrętów podwodnych oraz uczestniczenia w akcjach SAR;

* śmigłowców zwalczania okrętów podwodnych, współdziałania z grupami Wojsk Specjalnych
(WS) oraz prowadzenia akcji SAR;

* sił przeciwminowych – niszczycieli min i okrętów dowodzenia siłami przeciwminowymi
(Mine Countermeasures, MCM), zdolnych do pełnego spektrum działań przeciwminowych
– poszukiwania, wykrywania, klasyfikacji, identyfikacji i neutralizacji/
zwalczania wszystkich rodzajów min morskich, obiektów niebezpiecznych oraz improwizowanych
ładunków wybuchowych, przy zapewnieniu pełnej i wszechstronnej
możliwości działań w składzie morskich grup zadaniowych w systemie narodowym
i sojuszniczym, w szczególności w ramach Stałych Zespołów Morskich NATO oraz Sił
Odpowiedzi NATO na akwenach potencjalnych działań;

* systemów bezzałogowych, wspierających prowadzenie działań w powietrzu, na wodzie
i pod wodą, w tym bezzałogowych systemów powietrznych (BSP) krótkiego
i średniego zasięgu w eskadrze lotnictwa rozpoznawczego BL MW (IMINT).

Na konferencji wyraźnie podkreślono, że dokument ten ma stanowić punkt wyjścia do dalszych dyskusji i opracowania docelowej strategii, która mogłaby zostać przyjęta jako dokument rządowy. W obecnym kształcie Strategiczna koncepcja bezpieczeństwa morskiego Rzeczypospolitej Polskiej jest właśnie jedynie strategią grupy ekspertów prezentując ich opinie. Bez względu na to, czy można się zgodzić z wszystkimi zawartymi w niej wnioskami, czy też nie, jedno nie ulega wątpliwości – jest to pierwszy od lat dokument kompleksowo omawiający zagadnienie morskiej polityki państwa polskiego i jako taki zasługuje na uwagę polityków.

Na podstawie informacji Przemysława Gurgurewicza


Powiązane wiadomości


Drukuj Góra
www.altair.com.pl

© Wszelkie prawa zastrzeżone, 2007-2024 Altair Agencja Lotnicza Sp. z o. o.