Do lutego 2018 w gmachu głównym Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie będzie można oglądać wystawę czasową Ppłk dypl. obs. Felicjan Sterba – pilot, sportowiec, społecznik.
Prezentowany zbiór składa się z 33 eksponatów w tym z odznak, oznak, fotografii, dokumentów (legitymacji, zaświadczeń, dyplomów) i walorów nagrodowych potwierdzających ich nadanie. Kolekcja ta stanowi ciekawy zbiór artefaktów dokumentujący działalność ppłk. Felicjana Sterby, bohatera walk o niepodległość w czasie I wojnie światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Zakup kolekcji od Andrzeja Sterby (syna ppłk. dypl. obs. Felicjana Sterby) został dofinansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Felicjan Sterba urodził się 9 czerwca 1896 we Lwowie. Studiował na Politechnice Lwowskiej, a w 1914 został w stopniu kaprala zmobilizowany do austrowęgierskiej Cesarskiej i Królewskiej Armii. Po odniesieniu ran pod Leżajskiem dostał się do niewoli rosyjskiej, z której udało mu się zbiec. W 1919 walczył w obronie Lwowa i do 1923 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie, pozostając oficerem nadetatowym 40. Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich. W latach 1923-1925 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. 1 października 1925 został przydzielony do Oddziału III Biura Ścisłej Rady Wojennej. W 1926 został przeniesiony z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów aeronautyki. Od 1927 wykładał w Oficerskiej Szkole Lotnictwa w Dęblinie, a następnie był oficerem sztabu 1. Grupy Lotniczej. 18 lutego 1930 został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem od 1 stycznia 1930 i 5. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych.
1 grudnia 1934 został wyznaczony na stanowisko dowódcy II Dywizjonu Liniowego w 2. Pułku Lotniczym w Krakowie. Od lutego 1937 był dowódcą Dywizjonu Szkolnego, a później zastępcą dowódcy 2. Pułku Lotniczego. Od listopada 1938 do marca 1939 był słuchaczem kursu doskonalącego dla oficerów dyplomowanych przy Wyższej Szkole Wojennej. W marcu tego samego roku został przydzielony w charakterze oficera łącznikowego lotnictwa do Kierownictwa Ćwiczeń Antoni, będącego zalążkiem Dowództwa Armii Kraków. Na stanowisku tym był odpowiedzialny za opracowanie planu użycia lotnictwa armii. W kampanii wrześniowej został powołany na szefa sztabu Lotnictwa i OPL Armii Kraków.
We wrześniu 1939 przedostał się do Rumunii, a następnie do Francji, gdzie przygotował znany memoriał pt. Oskarżam, dotyczący stanu polskiej obrony przeciwlotniczej we wrześniu 1939. W związku z przeszłością piłsudczykowską (mimo, że w okresie przewrotu majowego stanął po stronie sił rządowych) w Wielkiej Brytanii jego kariera wojskowa została gwałtownie zahamowana i w związku z wiekiem oficjalnie nie powierzono mu żadnych poważnych obowiązków. Zginął tragicznie w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach 30 lipca 1948 w Londynie. Został pochowany w Aldershot w Wielkiej Brytanii.
Za służbę wojskową otrzymał: dwukrotnie Krzyż Walecznych (1922), Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1936), Srebrny Krzyż Zasługi, Odznakę Obserwatora (1928), a także inne odznaki pamiątkowe i honorowe.
Felicjan Sterba był również wybitnym sportowcem i działaczem sportowym. Jako lekkoatleta został mistrzem Polski w 1920 w biegu na 400 m i w sztafecie 4 × 400 m, a także brązowym medalistą na 200 m. W 1921 został wicemistrzem Polski w biegu na 400 i na 800 m. W tym samym roku był też inicjatorem powstania klubu sportowego Lublinianka. Jako sportowiec wielokrotnie reprezentował barwy Pogoni Lwów – swego pierwszego klubu sportowego. Znalazł się również w gronie zawodników nominowanych do kadry na igrzyska olimpijskie w 1920, w których jednak z powodu wojny polsko-bolszewickiej kraj nasz nie wziął udziału.
Ustanowił też wiele rekordów, w tym: w biegu na 100 m – 11,6 s; w biegu na 200 m – 23,3 s; w biegu na 400 m – 52,9 s. Był członkiem zarządu Polskiego Związku Łyżwiarskiego (1921-1922), Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (1924-1934), Polskiego Związku Szermierczego (1929-1931) i wiceprezesem Polskiego Komitetu Olimpijskiego (1931-1932).
Na podstawie informacji Marcina Sigmunda