Dzisiaj, 22 lipca 2019, w Zakładach Mechanicznych Bumar – Łabędy w Gliwicach podpisano umowę ramową na remonty z modyfikacją trzymanych w rezerwie mobilizacyjnej, wyprodukowanych niegdyś w Łabędach czołgów T-72 znajdujących się w różnym stanie technicznym.
Sygnatariuszami umowy są: reprezentująca Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych, a w konsekwencji MON, 1. Remontowa Baza Logistyczna w Wałczu, a ze strony przemysłu – konsorcjum z liderem w postaci PGZ, integratorem – ZM Bumar Łabędy i WZM. W ceremoniale podpisania umowy wzięli udział premier i szef MON .
Porozumienie ramowe o docelowej wysokości 1,75 mld zł opiewa na usługi konsorcjantów w latach 2019-2025. Przy czym z dzisiejszego stanu planowanych środków wynika, że z ogólnej liczby 318 czołgów T-72 trzymanych w rezerwie procesowi remontów i modernizacji poddanych ma zostać 230 wozów. Umowa ma charakter ramowy, co oznacza, że corocznie dekretowane będą, w zależności od środków asygnowanych z budżetu MON, konkretne kwoty na roczny fragment całego zamówienia. Na przykład w 2019 procesowi poddanych ma być tylko 8 czołgów za 44 mln zł, zaś w 2020 – 46 pojazdów za ponad 200 mln zł. W dalszych latach asygnowane mają być kwoty przekraczające corocznie 200 mln zł. Jeśli pula modernizacyjna MON w kolejnych latach będzie wystarczająca – zwiększony ma być zakres prac modyfikacyjnych lub zwiększona liczba remontowanych czołgów.
Wiadomo już, że procesowi przemiany, jak pierwotnie planowano, nie przejdą napędzające czołgi 780-konne turbodiesle W-46-6 – do standardu 850-konnych S12U. Poddane zostaną natomiast remontom, według zatwierdzonych stosownych biuletynów czynności remontowych głównych i dodatkowych. W czołgach wymienione zostaną podstawowe przyrządy optyczne czołgów i celownicze na urządzenia pasywne warszawskiego PCO. Czołgi otrzymają na przykład termowizyjny celownik peryskopowy działonowego – PCT-72, dzienno-nocny przyrząd obserwacyjny dowódcy POD-72 i przyrząd obserwacyjny kierowcy – PNK-72. Wyposażone mają zostać także w systemy nowoczesnej łączności cyfrowej i dowodzenia.
Z zestawienia finansowego wynika, że na zadekretowany w umowie proces tak zwanego remontu z modyfikacją w 2019 przeznaczono realnie nieco ponad 5 mln zł na pojedynczy wóz, czyli tyle ile spodziewał się tego przemysł w swoich najskromniejszych szacunkach. Podobnie ma być w 2020. Potem zaś o wszystkim decydować ma zasobność budżetu MON. Przypomnijmy, że oficjalny biuletyn remontu głównego T-72 przewiduje wydatek rzędu 2,5 – 3 mln zł (Umowa na remonty i modyfikację T-72, 2019-06-11).