US Army opublikowała 10 listopada Request for Information (RFI, zapytanie o informację) dotyczące pozyskania następcy przenośnego zestawu przeciwlotniczego Raytheon (pierwotnie General Dynamics) FIM-92 Stinger, który został wprowadzony do uzbrojenia blisko 40 lat temu (prace nad jego rozwojem rozpoczęto w 1972). Odpowiedzi mają być nadsyłane do 26 grudnia 2020. Mają zawierać szacunek kosztów i możliwy harmonogram opracowania seryjnych pocisków.
Nowy zestaw powinien być zdolny do przeciwdziałania współczesnym zagrożeniom na polu walki. US Army ocenia bowiem, że mikroprocesor reprogramowalny (Reprogrammable Microprocessor, RMP) Stingera (RMP) stanie się przestarzały w roku fiskalnym (FY) 2023, a stale modernizowany Stinger Block I kończy już resurs i nie da się przedłużyć jego żywotności. Co więcej, zdatne do użycia zapasy Stingerów szybko maleją.
Następca Stingera musi być zdolny do zwalczania nisko lecących śmigłowców, samolotów, przemiennopłatów i bezzałogowców klasy od Boeing Insitu Scan Eagle do Textron AAI RQ-7 ze skutecznością większą, niż obecnie używane FIM-92. Zgodnie z informacjami Army Contracting Command z Redstone Arsenal w Alabamie, musi być kompatybilny z Initial Mobile-Short-Range Air Defense (IM-SHORAD), w którym wykorzystywany jest Stinger Vehicle Universal Launcher SVUL). Powinien być zaprojektowany do użycia przez pojedynczego żołnierza, ale mieć również możliwość zintegrowania z samolotami, śmigłowcami i dużymi bezzałogowcami.
Według RFI, US Army planuje zawarcie kontraktu na rozpoczęcie jego dostaw w roku podatkowym 2026. Pierwsze zamówienie miałoby dotyczyć 8 tys. pocisków.