Zgodnie z przewidywaniami zespołu satelita PW-Sat2 po 813 dniach na orbicie zakończył swoją misję i 23 lutego 2021 uległ deorbitacji. Satelita całkowicie spłonął w atmosferze Ziemi.
PW-Sat2 jest studenckim projektem edukacyjnym zrealizowanym na Politechnice Warszawskiej w Studenckim Kole Astronautycznym. Jego głównym celem technologicznym było skonstruowanie i przetestowanie innowacyjnego systemu deorbitacji w postaci żagla o powierzchni 4 m². Satelita został wyniesiony na orbitę okołoziemską 3 grudnia 2018 na pokładzie rakiety Falcon 9.
Podczas głównego etapu misji, który trwała do 29 grudnia 2018 zostały przeprowadzone testy wszystkich podsystemów satelity: układu zasilania, układu łączności, komputera pokładowego, kamer oraz czujnika Słońca i promieniowania kosmicznego. W tym czasie wykonano m.in. pierwsze polskie zdjęcie z pokładu satelity.
Otwarcie żagla deorbitacyjnego nastąpiło 29 grudnia 2018, kiedy PW-Sat2 odebrał sygnał nadany przez stację naziemną z odpowiednim poleceniem. Zwinięty w pojemniku żagiel deorbitacyjny został zwolniony i uzyskał docelowy kształt o zwiększając swoją powierzchnię do 4 m2. Jeszcze tego samego dnia udało się odebrać pierwsze ujęcia z kamer pokładowych. Niestety po ok. 3 dniach na żaglu pojawiły się rozerwania, które z czasem objęły około 30-35% powierzchni żagla. Obniżyło to skuteczność jego działania i wydłużyło przewidywany czas deorbitacji z kilkunastu miesięcy do ok. 2,5 roku.
Wraz z otwarciem żagla zespół przeszedł do kolejnej fazy projektu. Od tego czasu regularnie nawiązywano łączność z satelitą: wykonano ponad 5000 sesji komunikacji i odebrano prawie 1500 zdjęć wykonanych przez kamery pokładowe. W tym czasie dwukrotnie zaktualizowano oprogramowanie komputera pokładowego, które pozwoliło na oszczędzanie energii przez zmniejszenie poboru mocy po przysłonięciu paneli słonecznych przez otwarty żagiel.
Przez ostatnie tygodnie zespół operatorów satelity codziennie monitorował stan żagla deorbitacyjnego, wykonując i pobierając zdjęcia oraz dane telemetryczne. Ostatnia seria zdjęć została wykonana w sobotę 20 lutego 2021 roku, gdy satelita znajdował się na wysokości ok. 312 km. Żagiel pozostał w dobrym stanie.
Pod koniec misji zdjęcia pokazały obroty żagla względem satelity oraz stopniowe zwiększanie obrotów całego satelity, osiągając prędkość kątową ok. 80°/s.
Satelita do końca misji pozostawał w pełni sprawny. Ze względu na szybką degradację orbity i trudne do przewidzenia położenie satelity prowadzenie kilku ostatnich sesji było dużym wyzwaniem. Ostatnia sesja łaczności miała miejsce w nocy 22/23 lutego, gdy satelita znajdował się na wysokości poniżej 275 km. Dokładnie o godzinie 00:14:14 stacja naziemna w Gliwicach odebrała ostatnią ramkę radiową z PW-Sat2.
Deorbitacja nastąpiła najprawdopodobniej rankiem 23 lutego 2021. Żagiel deorbitacyjny obniżył orbitę satelity z pierwotnej wysokości 590 km w 2 lata 1 miesiąc i 24 dni. Bez zastosowania jakiegokolwiek systemu deorbitacyjnego, satelita PW-Sat2 pozostałby na orbicie Ziemi przez około 15 lat (PW-Sat2 w kosmosie, 2018-12-04).