Joseph B. Nadol, analityk JPMorgan Chase & Co. ujawnił, że Bombardier opracowuje największy w historii przedsiębiorstwa samolot pasażerski dla 150 osób. Wiadomość ta nie została potwierdzona przez producenta.
Kanadyjski Bombardier przez wiele lat był zdecydowanym liderem rynku samolotów regionalnych. Wzrastająca rola brazylijskiego Embraera, doprowadziła jednak do utraty pierwszej pozycji. Co gorsza, na rynku pojawili się nowi konkurenci, którzy już wkrótce rozpoczną dostawy własnych samolotów: chiński AVIC I z ARJ21 i rosyjski Suchoj z Superjetem 100.
Z tego powodu już kilka lat temu Kanadyjczycy rozpoczęli prace nad stworzeniem największych w swojej klasie maszyn regionalnych dla 110-130 osób, które mogłyby konkurować z najmniejszymi samolotami w ofercie Boeinga i Airbusa, a także zdetronizować Embraera E195, zabierającego na pokład od 108 do 122 pasażerów (przy maksymalnej liczbie miejsc, bez klasy biznesowej).
Nowe CSeries nie mogły jednak znaleźć nabywców, co spowodowało nawet czasowe zamrożenie programu. Ostatecznie w ubiegłym roku Bombardier zdołał uzyskać pierwsze dwa zamówienia na 50 samolotów, które powinny rozpocząć komercyjne loty w 2014 (zobacz: Kolejne zamówienie na CSeries).
Ostatnie, rewelacyjne doniesienia Josepha B. Nadola, o pracach nad stworzeniem samolotu dla 150 pasażerów, świadczą o chęci wejścia na bardzo lukratywny rynek maszyn typu Airbus A320 i Boeing B737, najbardziej popularnych samolotów pasażerskich świata.
Spekulacje prasowe, oparte na informacjach analityka JPMorgan Chase & Co. Wywołały jednak natychmiastową reakcję producenta. John Arnone, rzecznik prasowy Bombardiera, stwierdził, że są to tylko spekulacje, a jego przedsiębiorstwo koncentruje się na sprzedaży modeli CS100 i CS300, dla odpowiednio 110 i 130 pasażerów w standardowej, dwuklasowej konfiguracji.
Warto przy tym zaznaczyć, że podobne doniesienia obiegły fachową prasę lotniczą pod koniec 2008, tyle, że w odniesieniu do Embraera (zobacz: Większe samoloty Embraera?). Jak na razie pogłoski te nie znalazły potwierdzenia w rzeczywistości. Faktem jest bowiem, że każda próba wejścia na teren opanowany przez Boeinga i Airbusa wiąże się z ogromnym ryzykiem. Jedynie podmioty rosyjskie i chińskie, dysponujące wystarczającym rynkiem wewnętrznym, mogą realizować programy budowy większych samolotów pasażerskich, bez obaw o kontrakcję dwóch największych producentów lotniczych świata.