Brytyjskie, parlamentarne biuro kontroli (National Audit Office, NAO) opublikowało raport, krytykujący działania resortu obrony, dotyczące programu pozyskania tankowców powietrznych.
Biuro nie ma zastrzeżeń, w stosunku do ostatniego okresu działań resortu obrony, którego finałem było zawarcie kontaktu o szacowanej obecnie wartości 10,5 mld GBP (390 mln GBP rocznie). Za te pieniądze konsorcjum AirTanker, złożone z Cobham, EADS, Rolls-Royce, VT i brytyjskiej części Thalesa, zapewni możliwość korzystania z 14 tankowców w ciągu 27 lat. Wojsko będzie płaciło wyłącznie za wylatane godziny, AirTanker zajmie się wszystkimi przedsięwzięciami, związanymi z produkcją, serwisem i remontami samolotów, płacąc również za dostawy elementów infrastruktury naziemnej (zobacz: Powietrzne tankowce RAF za 13 mld GBP).
Zastrzeżenia NAO związane są natomiast z pierwszym okresem programu. Po pierwsze, wybrano model Prywatnej Inicjatywy Finansowej (PFI), bez analizy innych, alternatywnych rozwiązań. Faktem jest, że PFI był i jest preferowanym modelem finansowania programów wojskowych, jednak - zdaniem kontrolerów - nie może być rozwiązaniem, dostosowanym do każdych okoliczności.
Po drugie, ze względu na niechęć do przedłużania negocjacji, ministerstwo obrony nie zdecydowało się na wymuszenie na dostawcy uwzględnienia dodatkowej ochrony samolotów, które muszą operować w strefach walk, np. w Afganistanie. Problem doposażenia A330 FSTA w systemy samoobrony musi zostać rozwiązany, jednak będzie się to wiązało z długotrwałym procesem i koniecznością wydania dodatkowych kilkuset mln GBP.
Wreszcie, urzędnicy dopuścili do powstania 5,5-letniego opóźnienia w dostawach (pierwsze planowane są w 2011), co wygenerowało poważne, dodatkowe obciążenia finansowe dla budżetu. Są one związane z rosnącymi kosztami serwisowania starych tankowców - co i tak nie uchroniło ich floty od ponad 20-procentowego zmniejszenia ich nalotu w ciągu ostatnich 8 lat - oraz wydania 175 mln GBP na czartery samolotów, transportujących ludzi i zaopatrzenie do Afganistanu.