Kanadyjska EnergyOr Technologies przeprowadziła 12 sierpnia lot małego bsl, napędzanego ogniwem paliwowym. Próba trwała 10 h i 4 minuty.
EnergyOr istnieje od 9 lat. Ta niewielka spółka z Montrealu opracowała w tym czasie kilka typów bardzo lekkich, lotniczych ogniw paliwowych, będąc przez długi czas monopolistą w tej dziedzinie w swoim kraju.
W 2007 opracowała swój pierwszy bsl korzystający z ogniwa paliwowego, prezentując go m.in. w Izraelu. Wizyta zaowocowała uzyskaniem IAI Bird Eye 650, elektrycznego bsl, wykorzystywanego przez miejscowe siły zbrojne. W odmianie klasycznej ma on rozpiętość 3 m, masę maksymalną 11 kg, w tym głowicę rozpoznawczą o masie 1,2 kg. Długotrwałość lotu wynosi 3 h, przy prędkości przelotowej 75 i maksymalnej 120 km/h. W 2009 zainstalowano w nim ogniwo EO-210-LE, uzyskując 5-godzinny lot.
W późniejszym okresie EnergyOr znacznie przebudowała samolot, zainstalowała w nim najnowsze ogniowo z membraną do wymiany protonów EO-310-XLE (dające o połowę więcej energii przy tych samych rozmiarach i masie, co urządzenia poprzedniej generacji) i skorzystało z pomocy amerykańskiej spółki Robota, która dostarczyła awionikę oraz naziemną stację kontroli lotu.
Ostatecznie otrzymano zupełnie nowy samolot, nazwany Faucon H2, o rozpiętości 3 m, masie całkowitej 9 kg (wraz z kilogramowym balastem, imitującym głowicę obserwacyjną), poruszający się w zakresie prędkości przelotowych od 65 do 100 km/h.
12 sierpnia przeprowadzono próbę długotrwałości jego lotu. Po starcie przy pomocy wyciągarki, samolot rozpoczął lot po okręgu. Po 10 h i 4 min, zaraz po zmierzchu, samolot wylądował w trybie automatycznym.
Osiągnięty wynik był jedynie o kilka minut gorszy, niż uzyskany w rekordowej próbie w 2008 przez studentów Uniwersytetu stanu Michigan (zobacz: Rekord długości lotu). Tyle, że tamten samolot nie miał żadnych własności praktycznych, a Faucon H2 może stanowić podstawę do stworzenia sprawnego, obserwacyjnego mini-bsl.
Przedstawiciele EnergyOr poinformowali, że obecnie pracują nad ogniwami, przeznaczonymi jako źródło energii dla bsl o maksymalnej masie startowej 20 i 65 kg.
Technologia ogniw paliwowych może teoretycznie zapewnić sprawność układu napędowego (ogniwo plus silnik elektryczny), porównywalny z silnikami cieplnymi. Zaletą systemu jest wywoływanie mniejszej ilości zanieczyszczeń (i to nie w locie, a w momencie uzyskiwania niezbędnego do pracy ogniwa czystego wodoru) oraz zdolność do uzyskiwania większej ilości energii niż obecnie wykorzystywane ogniwa galwaniczne, czyli baterie, w tym stosowane powszechnie w lotnictwie akumulatory litowe.
Ograniczeniem są przede wszystkim wysokie koszty produkcji, uzyskiwania paliwa oraz ciągle jeszcze stosunkowo niska - niższa od teoretycznie możliwej - sprawność całego układu. Dlatego ogniwa paliwowe, działające już skutecznie m.in. na pokładach okrętów podwodnych, w samolotach instalowane są jedynie eksperymentalnie (zobacz np.: Oblot Antaresa).