Niedaleko Rugii z dna Bałtyku poszukiwacze wydobywają fragmenty dwusilnikowego bombowca z okresu II wojny światowej Junkers Ju 88. Jeszcze niedawno podejrzewali, że to znacznie mniejszy, jednosilnikowy Ju 87.
Przedstawiciel Muzeum historii militarnej w Dreźnie (Militärhistorischen Museums Dresden), Sebastian Bangert poinformował, że szczątki wydobywane z dna Bałtyku niedaleko wyspy Rugia, to nie - jak do tej pory oceniano - części bombowca nurkującego Junkers Ju 87, a znacznie od niego większego, dwusilnikowego Ju 88. Zajmujący się restauracją samolotów Torsten Radtke ocenia, że pod wodą pozostała jeszcze większa część maszyny. Głęboko w gruncie tkwi prawdopodobnie jej lewa część, ze skrzydłem i silnikiem.
Wrak odkryto w latach 1990., gdy zaczepiły o niego sieci kutra rybackiego. W obecnych poszukiwaniach wykorzystywany jest holownik wojskowy Spiekeroog. Prowadzone są one w promieniu ok. 100 metrów od miejsca znalezienia głównej części wraku (zdjęcie: DAPD). Poszukiwacze ciągle mają nadzieję na znalezienie szczątków członków załogi Ju 88. Do tej pory jedynym śladem po nich jest zardzewiały scyzoryk.
Wrak spoczywa 10 km od brzegu na głębokości ok. 18 m. Szczątki zajmują znacznie większą powierzchnię, niż dotąd oceniali poszukiwacze. Pomyłka mogła wynikać stąd, że oba bombowce Junkersa - Ju 87 i Ju 88 - miały wiele podobnych części, w tym silniki (Jumo 211) i wyposażenie. Ju 88 miał jednak rozpiętość równą ponad 18 m, o blisko 5 m większą niż Ju 87.
Dwusilnikowe Junkersy Ju 88 (na zdjęciu z Bundesarchiv nad Francją pod koniec 1940) produkowano, w różnych wersjach i odmianach (bombowych, myśliwskich, rozpoznawczych), od 1939 do końca II w. św. w Dessau. Powstało ich 14 800, ponad 2 razy więcej niż Ju 87 (ok. 6500). Do dziś pozostało około 10 oryginalnych Ju 88, znajdujących się w Grecji, Niemczech, Norwegii, Rosji, USA i W. Brytanii.