25 listopada prezydent USA podpisał nowelizację ustawy NDAA z 2012. Obejmuje ona m.in. przekazywanie pistoletów M1911 i M1911A1 cywilom via CPRFPFS/CMP w ramach promocji strzelectwa.
Wczoraj prezydent Stanów Zjednoczonych Barack Obama podpisał nowelizację kontrowersyjnej ustawy o działaniach na rzecz bezpieczeństwa państwa z 2012 (National Defense Authorization Act). W ramach tego aktu prawnego dopuszczono do przekazania do 10 tys. samopowtarzalnych pistoletów M1911 i M1911A1 z zasobów sił zbrojnych USA na rzecz ogólnokrajowego programu Civilian Marksmanship Program (CMP). Obejmuje on wszystkich obywateli Stanów Zjednoczonych, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży. Promuje strzelectwo i bezpieczne posługiwanie się bronią palną. W jego ramach sprzedaje się też starą broń wojskową i amunicję osobom cywilnym.
Program strzelectwa cywilnego CMP powstał w 1903 z inicjatywy rządu amerykańskiego. Jego pierwotnym celem było zachęcenie obywateli USA do nauki strzelania, aby w razie powołania do służby wojskowej w przyszłości byli obeznani z bronią i potrafili ją skutecznie wykorzystywać. Idea wzięła się z wprowadzenia wówczas nowego, powtarzalnego karabinu Springfield M1903 z zamkiem blokowo-ślizgowym systemu Mausera. Była to broń całkowicie odmienna w działaniu od rozpowszechnionych na początku XX wieku konstrukcji przeładowanych ruchem dźwigni wahliwej.
Z czasem cele CMP nieco się zmieniły i obecnie głównym zadaniem jest promocja strzelectwa wśród młodzieży. Od 1916 do 1996 program leżał w gestii amerykańskich wojsk lądowych (US Army). W 1996 utworzono stowarzyszenie o celach niezarobkowych nazwane korporacją dla promocji strzelectwa i bezpieczeństwa posługiwania się bronią CPRFPFS (Corporation for the Promotion of Rifle Practice & Firearms Safety). Jest to zarejestrowana przez Kongres organizacja non-profit, która nie jest agendą rządową. CPRFPFS nie otrzymuje żadnych funduszy rządowych, poza starą bronią, amunicją, częściami zamiennymi i akcesoriami (m.in. celowniki czy bagnety) przekazywanymi z zasobów sił zbrojnych.
Obejmuje to – odsprzedawane później w ramach programu CMP w ręce cywilów bezpośrednio lub przez afiliowane przy CPRFPFS kluby strzeleckie – wiatrówki, karabinki do amunicji bocznego zapłonu .22 LR Harrington & Richardson M12 i Winchester 52, 7,62-mm karabiny powtarzalne M1917 Enfield i M1903, 7,62-mm karabinki samopowtarzalne M1 i 7,62-mm karabiny samopowtarzalne M1 Garand. Teraz lista zostanie rozszerzona o 11,43-mm pistolety samopowtarzalne M1911 i M1911A1 spisywane ze stanu sił zbrojnych. W ramach poprawki do ustawy zakłada się, że przez rok CPRFPFS otrzyma do 10 tys. tych konstrukcji strzeleckich w ramach pilotażowego programu.
Organizacja wydaje własne czasopismo The First Shoot, utrzymuje też dwa ośrodki połączone ze sklepami: na północy USA w Port Clinton w stanie Ohio oraz na południu kraju w Anniston w Alabamie. Obok tego drugiego powstała ogromna strzelnica z osiami pistoletowymi, karabinowymi (do 550 m) i śrutowymi CMP Talladega Marksmanship Park. CPRFPFS przyznaje roczne stypendia dla strzelców, organizuje też wiele lokalnych i ogólnokrajowych zawodów strzeleckich. Wdrożyła też bardzo nowoczesny, elektroniczny system ocenienia wyników. Dość napisać, że informacje o rezultatach uzyskanych znajdują się w Internecie średnio po… 45 sekundach od oddania strzału na zawodach! Co ciekawe, złote, srebrne i brązowe odznaki strzeleckie uzyskane na zawodach CPRFPFS są uznawane przez wszystkie rodzaje sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych i mogą być oficjalnie noszone na mundurach.
Warto zwrócić uwagę, że podejście amerykańskie w kwestii nauki posługiwania się bronią, strzelectwa, czy też sprzedaży broni z nadwyżek wojskowych jest całkowicie odmienne, niż europejskie, czy też w szczególności polskie. Gdy w USA nie mającym przeciwników na granicach promuje się strzelanie, Europa po atakach terrorystycznych we Francji rozważa na poziomie Komisji Europejskiej niemal całkowite odebranie cywilnym strzelcom broni samopowtarzalnej przypominającej wojskową. Trudno zrozumieć polityków, zwłaszcza polskich – z państwa granicznego NATO, którzy popierają tego rodzaju działania, negatywnie wpływające na obronność państwa. Co gorsza, broń wojskowa – kupioną przecież z podatków obywateli, zamiast przeróbki na samopowtarzalną (ma to np. miejsce w Szwajcarii, gdzie tak zmodyfikowaną konstrukcję można zabrać do domu po zakończeniu służby wojskowej) i wykorzystania do promocji strzelectwa, niszczy się lub sprzedaje za granicę.