29 marca 2018 zmarł nagle prof. Zbigniew Puzewicz – legendarna postać polskiej nauki i polskiej obronności. Z jego nazwiskiem związane są fundamentalne rodzime programy naszej techniki zbrojeniowej, takie jak system precyzyjnego kierowania ogniem czołgów T-55, produkowanych w Łabędach, znany jako Projekt Merida, czy wprowadzenie wytwarzanego po dziś dzień pocisku przeciwlotniczego Grom.
Tylko nieliczni wiedzą, że Profesor pracował, wykorzystując swoją wiedzę i doświadczenia polskiego programu laserowego, wraz z legendarnym komendantem Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie Sylwesterem Kaliskim nad najbardziej tajnym projektem epoki Edwarda Gierka – polską bombą wodorową. Co w efekcie nie przyniosło sukcesu, ale było ogromnym impulsem technologicznym Polski lat 1970. Do kraju z Zachodu za pośrednictwem wywiadu trafiły w ten sposób rozwiązania zwykle niedostępne, objęte embargiem.
W ostatnim czasie Profesor promował projekt przedłużenia zasięgu sprawdzonym w kilku konfliktach zbrojnych i eksportowanym także do USA pociskom Grom. Ma to być dwustopniowy polski pocisk przeciwlotniczy PK-6 zwiększający możliwości zwalczania celów rakiet Grom i Piorun do odległości 10 km i pułapu 5 km. Kluczem w dwustopniowym, opisanym na łamach RAPORT-wto PK-6 ma być zblokowana podwójna metoda naprowadzania na cel – modulowaną wiązką laserową i zmodyfikowaną głowicą optoelektroniczną, projektowaną dla następcy Groma – Pioruna. Oba układy zostały już opanowane przez spółkę Telesystem, z którą związany był Profesor w ostatnim czasie (Pocisk przeciwlotniczy PK-6, 2016-10-17).
Zbigniew Puzewicz był wilnianinem, co łatwo było odczuć po jego miękkiej, śpiewnej, kresowej wymowie, równolatkiem Skrzydlatej Polski – urodzonym 14 lutego 1930. Jak wielu wilniuków swoje dorosłe życie zawodowe związał na początku z Gdańskiem. Tam na politechnice skończył studia. Potem utożsamiany był praktycznie na stałe z budowaną dopiero w latach 50. ubiegłego wieku – techniczną, wojskową Alma Mater – Wojskową Akademią Techniczną. Na WAT współtworzył polską szkołę optoelektroniki. W 1967 zorganizował Instytut Elektroniki Kwantowej WAT i stanął na jego czele.
Lasery prof. Puzewicza umożliwiły budowę następujących własnych, polskich systemów uzbrojenia związanych z warszawskim Przemysłowym Centrum Optyki: dalmierza DA-1 Portland – wyprodukowano 147 egzemplarzy; układu ostrzegania załogi wozu bojowego przed użyciem celownika laserowego Bobrawa – wyprodukowano 681 egzemplarzy dla czołgów T-55 AM, wyeksportowano 78 egzemplarzy; SKO Merida dla czołgów rodziny T-55, wyprodukowano 601 egzemplarz oraz SKO Drawa i Drawa-T dla czołgów rodziny T-72 (pierwsze na świecie tego typu urządzenie umożliwiające działania nocne T-72), wyprodukowano 249 egzemplarzy, w tym 202 z celownikiem termowizyjnym.