3 listopada 2022 w Warszawie zmarł po długiej i ciężkiej chorobie płk dypl. pil. Wacław Sorn, zasłużony oficer Lotnictwa Polskiego i członek Oddziału Warszawsko–Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP.
Płk dypl. pil. Wacław Sorn urodził się 5 września 1932 w Czeladzi. Był synem Jana i Kazimiery z domu Skwarczyńskiej. Szkołę Powszechną ukończył w rodzinnym mieście. Dotkliwie doświadczył terroru hitlerowskiej okupacji, lecz szczęśliwie przeżył okres wojny. Po ukończeniu Technikum Przemysłowego w Siemianowicach Śląskich, od 5 września 1950 do 6 kwietnia 1952 był podchorążym w OSL nr 4 w Dęblinie i OSL nr 5 w Radomiu. W 1952 po ukończeniu OSL nr 5 w Radomiu i został skierowany do 31. plm w Warszawie, gdzie wykonywał obowiązki na stanowisku pilota i starszego pilota. W maju 1955 został przeniesiony do 1. plm Warszawa, gdzie był: zastępcą dowódcy eskadry lotniczej ds. pilotażu i przez trzy lata szefem strzelania powietrznego pułku. Od 2 stycznia 1960 do 1962 był szefem strzelania powietrznego 1. Korpusu OPL OK., a od 1962 do sierpnia 1964 szefem strzelania powietrznego 1. Korpusu OPK. Od września 1964 do 15 lipca 1967 studiował w ASG WP w Rembertowie. W latach 1967–1970 był szefem strzelania powietrznego 1. Korpusu OPK, a od października 1970 do maja 1971 wykładowcą strzelania powietrznego i taktyki lotniczej w OSL, w Dęblinie. W latach 1971–1973 był szefem strzelania powietrznego 1. Korpusu OPK, a w latach 197 –1975 Inspektorem Techniki Pilotowania w Dowództwie Wojsk OPK. Od maja 1956 posiadał I klasę pilota wojskowego, którą otrzymał jako drugi, po dowódcy pułku, w 1. plm Warszawa.
Wykonywał loty na samolotach: UT-2, Jak-9, Jak-11, Lim-1, Lim-2, Lim-5, Lim-5P, MiG-19P, MiG-19PM, MiG-21P, MiG-21PF i uzyskał nalot 2620 godzin, z tego 2260 godzin na samolotach odrzutowych i 360 godzin na samolotach tłokowych (głównie Jak-11 i Jak-12). W pracy wyróżniał się aktywnością w kształceniu i wychowaniu młodych kadr lotnictwa. Wyróżniony został przez DWL Statuetką Ikara i białą bronią. We wrześniu 1975 odszedł do rezerwy.
W 1981 wstąpił do Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych WP (od 1997 ZBŻZiOR WP, a od 2010 Związek Żołnierzy WP), gdzie był organizatorem sekcji strzeleckiej. W latach 1983–1986 aktywnie uczestniczył w zawodach sportowo – obronnych zdobywając trzykrotnie pierwsze miejsce indywidualnie i dwukrotnie drużynowo. 16 maja 1995 wstąpił do Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego SSLWRP, w którym od 17 listopada 1998 do 16 listopada 2010 (przez trzy kadencje) wzorowo pełnił funkcje sekretarza Oddziału. Był aktywnym społecznikiem uczestniczącym w działalności stowarzyszeń mających na celu podtrzymanie tradycji narodowych, w tym ochronę godności i honoru żołnierza polskiego i integrację środowisk byłych żołnierzy lotnictwa wojskowego Sił Zbrojnych RP.
Był inicjatorem i organizatorem spotkań z młodzieżą szkolną w Zadybiu Starym, jak również w Kręgach. Dzieląc się swoją wiedzą lotniczą, przekazywał tradycje Oręża Polskiego, wzmacniał postawy patriotyczne wśród młodzieży. Przewodził w organizacji obchodów rocznic związanych z historią lotnictwa i walk niepodległościowych. Opiekował się miejscami pamięci bohaterstwa żołnierza polskiego, pomnikiem 1. plm Warszawa w Mińsku Mazowieckim, obeliskiem por pil. Stefana Okrzei w Kręgach oraz wybranymi mogiłami poległych i zmarłych lotników spoczywających na warszawskich cmentarzach.
Mieszkał w Warszawie z żoną Grażyna z domu Matyjaszuk, która jest dyplomowaną plastyczką. Miał trzy córki: Grażynę (1954), Agnieszkę (1960) Katarzynę (1964) i wnuczkę Janinę (1993). Interesował się historią lotnictwa, modelarstwem i polityką.
Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979), Złotym Krzyżem Zasługi (1973), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1959), Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny, Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju oraz Medalem Zasłużony dla Transportu i innymi.
Ceremonia żałobna rozpocznie się 14 listopada 2022, o godzinie 12:00, w Domu Pogrzebowym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, po której nastąpi odprowadzenie do grobu.