Okręt podwodny z napędem niezależnym od powietrza TCG Piri Reis (S-330) typu 214TN, lokalnie oznaczanego także jako typ Piri Reis, został zauważony na Morzu Marmara podczas wstępnych prób morskich, na które wyszedł ze stoczni Gölcük Donanma Tersanesi w Gölcüku. Odbywał je w towarzystwie holownika i śmigłowca ZOP S-70B Seahawk. Tureccy urzędnicy nie wydali oświadczenia na ten temat, ale serwis Naval News potwierdził, że TCG Piri Reis rozpoczął próby morskie poprzedzające dostawę.
TCG Piri Reis zwodowano 23 marca 2021 i od tamtego czasu przechodził próby stoczniowe i przygotowywał się do testów prowadzonych na pełnym morzu. Formalnie został odebrany przez marynarkę wojenną w lipcu 2021. Warto przypomnieć, że 24 maja w Gölcük Donanma Tersanesi zwodowano drugi OP tego typoszeregu: TCG Hizir Reis (S 330). Türk Deniz Kuvvetleri (marynarka wojenna Turcji) otrzyma 6 zamówionych okrętów typu 214TN do 2027 w następującej kolejności: TCG Piri Reis – 2022, TCG Hizir Reis – 2023, TCG Murat Reis – 2024, TCG Aydin Reis – 2025, TCG Seydi Ali Reis – 2026 i TCG Selman Reis – 2027. Wszystkie okręty nazwano na cześć tureckich dowódców wojskowych. 4 okręty tego typu znajdują się na różnych etapach budowy.
6 okrętów bazujących na niemieckim typie 214TN wyposażono w napęd niezależny od powietrza AIP z ogniwami paliwowymi z membraną polimerową do wymiany protonów PEM FC (Polymer Electrolyte Membrane Fuel Cell). Uzbrojeniem TCG Pîrî Reisbędą torpedy Mk 48 Mod 6AT i DM2A4 SeaHake oraz pociski przeciwokrętowe UGM-84 Harpoon. W przyszłości okręt będzie wyposażony tureckie torpedy Roketsan Akya.
Pozyskując OP z napędem AIP, Ankara chciałaby zbudować strefę antydostępową (A2/AD) obejmującą wschodnie obszary Morza Śródziemnego i pewną część Morza Egejskiego. Turcy chcą przynajmniej dorównać kroku Grecji i Izraelowi, które łącznie mają największą na śródziemnomorskim akwenie liczbę OP z napędem AIP (typu 214 i zmodernizowanego typu 209). Mało prawdopodobne jest, aby wszystkie jednostki pełniły służbę w obszarach spornych z Grekami, część z nich będzie działać w Morzu Czarnym.
Umowę w sprawie ich budowy podpisano w 2009, a sygnatariuszami było konsorcjum złożone ze stoczni Howaldtswerke-Deutsche Werft GmbH z Kilonii i brytyjska spółka Marine Force International LLP (obecnie wchodzi w skład thyssenkrupp Marine Systems) i podsekretariat przemysłu obronnego MO Turcji (Wodowanie TCG Hızır Reis, 2022-05-24).