Serwis defenseturk.net poinformował o tym, że tureckie przedsiębiorstwo Aselsan opatentowało nowy hybrydowy system obrony przeciwlotniczej. Patent zarejestrowano w tamtejszym urzędzie pod numerem 2023 001350. Mimo że nie opublikowano jakiegokolwiek oficjalnego oświadczenia o projekcie, prace nad hybrydowym systemem przeciwlotniczym trwały już od dłuższego czasu. Na podstawie dostępnych informacji system nie wyszedł jeszcze poza deski kreślarskie.
Zestaw opl bazuje na ciężarówce Anadolu Isuzu Seyit 8×8. Z podwoziem zintegrowano armatę kal. 35 mm i 4 pociski przeciwlotnicze BOZDOĞAN lub GÖKDOĞAN. Za wykrywanie, śledzenie i naprowadzanie uzbrojenia na środki napadu powietrznego odpowiada radar kierowania ogniem i dookolna stacja radiolokacyjna z antenami z aktywną skanowaną elektronicznie matrycą.
Jednocześnie dyrektor generalny Tübitak Sage, Gürcan Okumuş, poinformował, że prowadzone są badania nad użyciem pocisków GÖKDOĞAN i BOZDOĞAN z lądu, co ma w sposób istotny korespondować z rozwojem samobieżnych zestawów opl. Jednocześnie warto zaznaczyć, że Aselsan ma też drugą koncepcję hybrydową (patent o numerze rejestracyjnym 2021 011312). O sile ognia tej koncepcji stanowią 2 armaty kal. 35 mm i 12 pocisków przeciwlotniczych oraz system zwalczania bsl İhtar. Zamiast 4 radarów występuje w niej wielofunkcyjny poszukiwawczy radar z anteną z pasywnym skanowaniem elektronicznym (PESA).
Obecna architektura rodzimej tureckiej obrony powietrznej składa się z nowego systemu przeciwlotniczego średniego zasięgu Hisar (Forteca) bazującego na kontenerowych wyrzutniach rakiet pionowego startu naprowadzanych przy użyciu głowicy termowizyjnej. Używa się w nich 2 typów pocisków: Hisar-O o zasięgu 25 km i Hisar-A o zasięgu 15 km. Wymagają one współpracy z zewnętrznymi stacjami radiolokacyjnymi. Z kolei tureckie samobieżne zestawy artyleryjskie Korkut – oprócz efektorów – na jednym pojeździe mają trójwspółrzędne radary, a także głowice optoelektroniczne z kamerą TV, kamerą na podczerwień i dalmierzem laserowym.
Hybrydowe systemy obrony przeciwlotniczej różnią się tym od powyższych, że radary poszukiwania celów i kierowania ogniem, uzbrojenie lufowe i rakietowe zabudowano na tym samym pojeździe. Prawdopodobnie będą mogły jednocześnie pokryć dwie lub więcej warstw obrony powietrznej. Systemy te mają również tę zaletę, że można je szybko rozmieścić w celu obrony krytycznych obszarów/konwojów. Koncepcyjnie są zaś zbliżone do rosyjskich zestawów Pancir (Test tureckiego systemu OPL SİPER, 2022-08-29, HİSAR-O+ na ostatniej prostej, 2022-01-03).