W dniu 7 czerwca 2023 zmarł płk dypl. pil. Stanisław Michniewicz, zasłużony oficer Lotnictwa Polskiego, były dowódca 9. plm w Debrznie i członek SSLWRP.
Ten wspaniały pilot i dowódca urodził się 2 lutego 1931 w Parafianowie, woj. wileńskie. Po ukończeniu 10 klas szkoły, ale jeszcze przed uzyskaniem matury, 25 września 1950 wstąpił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. W lipcu 1951, w wyniku przyjętej w poszczególnych szkołach specjalizacji szkolenia, przeniesiony został do Oficerskiej Szkoły Lotniczej nr 5 w Radomiu. Szkołę ukończył w kwietniu 1952.
Jako pilot, a następnie starszy pilot, wykonywał loty w 40. pułku lotnictwa myśliwskiego OPL w Mierzęcicach. W styczniu 1953 wraz z pułkiem został przebazowany do Świdwina, w którym pełnił kolejno funkcje: od października 1953 – dowódcy klucza; od lutego 1954 – pomocnika dowódcy eskadry do spraw pilotażu; od czerwca tego samego roku – dowódcy eskadry, a od grudnia 1959 do kwietnia 1965 – szefa strzelania powietrznego. Od kwietnia 1965 do września 1970 był zastępcą dowódcy początkowo 4. plm Kraków, a od 1967 – 2. plm Kraków ds. liniowych w Goleniowie (4. plm Kraków w 1967 zmienił nazwę na 2. plm Kraków).
W latach 1970-1973 studiował w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie-Rembertowie. Jako podpułkownik dyplomowany, w lipcu 1973 został dowódcą 9. pułku lotnictwa myśliwskiego w Debrznie. W maju 1976 przekazał obowiązki dowódcy 9. plm i został starszym inspektorem techniki pilotowania w 2. Brandenburskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Pile. Od lipca 1977 do maja 1990 był starszym inspektorem szkolenia lotniczego w Dowództwie Wojsk Lotniczych w Poznaniu.
29 maja 1990, po prawie 40 latach służby w lotnictwie, pożegnał się z mundurem. Miał trzy wypadki lotnicze. 8 lutego 1955 wylądował samolotem Jak-18 bez wysuniętego podwozia. 17 grudnia 1957, podczas wykonywania figur wyższego pilotażu, w samolocie UTMiG-15 rozerwała się turbina. Odłamki turbiny uszkodziły kadłub, zablokowały lotki, przecięły linki od steru kierunku. Dzięki mistrzowskiemu opanowaniu pilotażu Stanisław Michniewicz wylądował na własnym lotnisku. Podczas lotu samolotem, w 1967, przy prędkości 2150 km/h, na wysokości 10 600 m pękła kabina. Wszystkie te wypadki zaistniały z winy fabrycznej.
Posiadał ogólny nalot 3900 h, w tym 3500 na samolotach odrzutowych. Wykonywał loty na samolotach 20 typów, w tym na MiG-21 różnych modyfikacji, posiadał mistrzowską klasę pilota wojskowego.
Mieszkał z rodziną w Poznaniu. Interesował się lotnictwem i motoryzacją. W wolnych chwilach zajmował się działką ogrodniczą. Był odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978), Złotym Krzyżem Zasługi (1968), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1959), Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny. Był posiadaczem tytułu honorowego i odznaki Zasłużony Pilot Wojskowy.
Ceremonia żałobna, pożegnalna rozpocznie się 14 czerwca 2023, o godzinie 14:15, na Cmentarzu Komunalnym Miłostowo w Poznaniu.