16 lutego 2024 o 9:22 czasu lokalnego z ośrodka kosmicznego Tanegashima wystartowała japońska rakieta nośna H3. Podczas H3 Test Flight 2 (H3TF2) jej górny stopień osiągnął wstępną orbitę o wysokości 674 km. Stało się to 16 i pół minuty po starcie. Chwilę później od górnego stopnia oddzielił się satelita obrazowy CE-SAT-1E zbudowany przez Canon Electronics.
Po godzinie i 47 min. od startu silnik górnego stopnia został włączony ponownie na 26 s. Wtedy oddzielił się główny ładunek – symulator masy Vehicle Evaluation Payload (VEP) 4. To metalowa konstrukcja o takiej samej masie i środku masy co ALOS-3, warty 200 mln USD satelita utracony podczas pierwszego startu rakiety H3. W drugim locie nie ryzykowano utraty kolejnego satelity tego typu.
W pierwszym locie H3 (Nieudany start japońskiej rakiety H3, 2023-03-07), w marcu 2033, nie uruchomił się silnik LE-5B-3 górnego stopnia. Zmusiło to kontrolerów do wydania polecenia zniszczenia rakiety. Tym samym utracie uległ jej ładunek.
W badaniach nie zidentyfikowano jednej pierwotnej przyczyny niepowodzenia. Za możliwe uznano trzy scenariusze, w tym zwarcie w okablowaniu układu zapłonowego, uszkodzony tranzystor w układzie zapłonowym oraz awaria jednego z komputerów w systemie sterowania układem zapłonowym. Projektant H3 – JAXA wprowadziła w konstrukcji rakiety zmiany, aby zapobiec ponownemu wystąpieniu któregokolwiek z tych scenariuszy.