W dniu 3 marca 2024 zmarł w Poznaniu ppłk inż. pil. Marian Harbacewicz, zasłużony oficer Lotnictwa Polskiego i były zastępca dowódcy ds. szkolenia 2. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego Kraków z Goleniowa.
Urodził się 5 stycznia 1950 w Szudziałowie w województwie podlaskim. Po ukończeniu Technikum Budowlanego w Łomży, 15 września 1971 rozpoczął studia w Wyższej Oficerskiej Szkole Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu. Po 2 latach na własną prośbę został przeniesiony do Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. Po ukończeniu WOSL w 1975 został skierowany do 6. plmsz do Piły na stanowisko pilota, gdzie wykonywał loty na samolotach Lim-6bis. W 1978 w Centrum Szkolenia Lotniczego w Zamościu przeszkolił się na myśliwce naddźwiękowe MiG-21.
Po przeszkoleniu w 1978 został przeniesiony do 2. plm Kraków do Goleniowa, gdzie pełnił obowiązki na stanowiskach: starszego pilota, dowódcy klucz lotniczego, dowódcy 1. eskadry lotnictwa myśliwskiego i zastępcy dowódcy pułku ds. szkolenia. Osiągnąwszy poziom wyszkolenia 1. klasy realizował strzelania pociskami kierowanymi powietrze-powietrze do celu lecącego. Uczestniczył w trzech sprawdzianach na poligonie w Astrachaniu (ZSRR): raz z 4. Pomorską Dywizją Lotnictwa Myśliwskiego i dwa razy z 2. plm Kraków (1985 i 1989). W 1989 w locie nocnym na małej wysokości, w warunkach zakłóceń pasywnych, zestrzelił ostatni cel strącony przez Wojska Lotnicze na tym poligonie. Od 1985 brał udział w pokazach lotniczych na samolotach MiG-21 do czasu wycofania ich z pokazów.
Będąc dowódcą 1. eskadry lotnictwa myśliwskiego przeprowadził pilotażowy program szkolenia w grupowych walkach powietrznych eskadra na eskadrę. Pomimo dużej intensywności lotów i ilości samolotów w powietrzu, szkolenie przebiegło bezpiecznie. W kluczowym etapie szkolenia walczyło ze sobą 16 samolotów, co było dla pilotów olbrzymim doświadczeniem.
Spokojny, zrównoważony i zawsze pogodny dowódca zjednał sobie szacunek podwładnych i poważanie przełożonych. Za osiągnięcia oraz efekty jego działań w dziedzinie szkolenia młodych pilotów w 1986 zdobył tytuł Pilot Roku 2. plm Kraków. W 1991 odszedł do rezerwy. Był Ikoną Lotnictwa Polskiego i znakomitym wychowawcą wielu pokoleń lotników polskich. Był profesjonalistą i perfekcjonalistą, mającym ogromną i wszechstronną wiedzę i wielkie doświadczenie.
Był pilotem wojskowym 1 klasy, legitymujący się nalotem ogólnym 1700 h na różnego typu statkach powietrznych. Wykonywał loty na samolotach: TS-11 Iskra, Lim-2, Lim-6bis i MiG-21. Był odznaczony m. in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi (1988), Srebrnym (1985) i Brązowym (1980) Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny oraz Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju. Mieszkał w Poznaniu. Pozostawił żonę Elżbietę i dwóch synów: Kamila i Macieja.
Ceremonia pożegnania ppłk inż. pil. Mariana Harbacewicza odbyla się 7 marca 2024 w kościele, p.w. św. A. Boboli w Poznaniu przy ul. Junikowskiej 48, a następnie w Sali Pożegnalnej w Poznaniu przy ul. Cmentarnej 12, po której nastąpiło odprowadzenie do grobu, gdzie został pochowany.
Henryk Czyżyk