Marian Władysław Orczykowski, OFMCap, urodził się 29 czerwca 1928 w Drohobyczu na Kresach Wschodnich, jako syn Jana i Anny Smoleń. Uczył się w Szkole Powszechnej w Drohobyczu kl. I-IV do 1939, potem ukończył dwie klasy szkoły sowieckiej w latach 1939–1941, klasę VII skończył w Męcinie pod Limanową w 1942.
Uczęszczał na tajne komplety nauczania w Drohobyczu zaliczył I, II i III kl. gimnazjalną. W 1944 zaliczył rok Szkoły Handlowej. Zdał małą maturę, czyli IV kl. gimnazjum w Limanowej w 1945.
7 września 1945 wstąpił do Zakonu Kapucynów Prowincji Krakowskiej w Sędziszowie Małopolskim, gdzie 8 września 1946 złożył śluby zakonne proste. Maturę państwową zdał w Liceum Klasycznym Księży Misjonarzy na Kleparzu w Krakowie w 1948. Sakrament bierzmowania otrzymał z rąk ks. bp. Stanisława Rosponda 6 czerwca 1949 w kościele o. Franciszkanów w Krakowie. Uroczyste śluby zakonne złożył 9 września 1949 w Krakowie. Studia filozofii i teologii odbył w Studium Filozoficzno-Teologicznym o. Kapucynów w Krakowie zdając egzamin ex universa philosofia et teologia w 1953. Święcenia kapłańskie udzielił mu ks. bp Franciszek Jop w kościele Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny o. Karmelitów na Piasku 20 czerwca 1954 w Krakowie.
Pracował jako kaznodzieja, spowiednik, wikary, katecheta, przygotowywał dzieci do pierwszej komunii św., przeprowadzał rekolekcje, odprawiał tridua paschalne, głosił kazania i homilie wielu parafiach w Polsce.
W 1961 związał się z lotnictwem, kiedy to na lotnisku aeroklubowym w Krośnie jako pasażer po raz pierwszy poleciał z pilotem Henrykiem Selwą samolotem CSS-13, od tej chwili towarzyszył lotnikom w ich pasji lotniczej, jest wszędzie gdzie go potrzebują i zapraszają. Jak mówi: Służę lotnikom, moim hobby nie jest lotnictwo, ale człowiek który lata. To właśnie lotnicy nazwali go swoim kapelanem, w środowisku lotniczym znany był jako ojciec Dominik, kapelan lotników. Często odwiedzał lotniska aeroklubowe i prywatne, był gościem honorowym wielu spotkań i zawodów lotniczych, wygłaszał kazania, odprawiał msze święte dla lotników i poświęcał ich samoloty.
Upodobał sobie szczególnie duszpasterstwo wśród szybowników, towarzyszył im w zawodach w wielu krajach świata. Uczestniczył w Mistrzostwach Szybowcowych w Lesznie 1962 i rokrocznie tamże na mistrzostwach Polski, na Mistrzostwach Świata w Lesznie 1968, w Settimana Volovelistica w Bolzano 1972, na Mistrzostwach Krajów Socjalistycznych w Per koło Gyor na Węgrzech, w mistrzostwach Świata w Räyskälä w Finlandii 1976 oraz w Châteauroux we Francji w 1978. W 1979 w Szwecji w Örebro na mistrzostwach Klasy Club i w tymże roku trasą Szwecja – Dania – Anglia – Francja – Włochy, we Włoszech na 2. mistrzostwach o Puchar Gór w Rieti. Także w Rieti w 1985 na Mistrzostwach Świata, a w Austrii w Wiener Neustadt w 1989.
W Londynie 11 listopada 1989 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi od Prezydenta Rzeczypospolitej za działalność harcerską i lotniczą, został też wyróżniony Błękitnymi Skrzydłami za duszpasterską opiekę nad polskimi szybownikami. W styczniu 1993 został członkiem Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa.
27 marca 1994 został Honorowym Członkiem Aeroklubu Ostrowskiego (z okazji 50-lecia Aeroklubu). W lipcu 1994 był na Szybowcowych Mistrzostwach Europy w Rieti (Włochy). 21 stycznia 1997 został uhonorowany przez Aeroklub Polski odznaczeniem Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego. Od 5 stycznia 1998 był członkiem Lotniczego Klubu Loteczka we Wrocławiu. 15 lipca 2002 przyjęto go na Honorowego Członka Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa im. gen. pil. Ludomiła Rayskiego.
Bywał na wielu lotniskach w Polsce, spędził z pilotami w powietrzu na różnych typach i rodzajach statków powietrznych ponad 50 godzin, sam jednak nigdy nie został pilotem ze względu na słaby wzrok. W 2001 obchodził jubileusz 50-lecia swojej działalności lotniczej, w związku z czym w Sali Tradycji i Historii Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa odbyło się uroczyste spotkanie jubilata z lotnikami. Otrzymał serdeczne podziękowanie za długoletnią opiekę duchową i współpracę, a w ramach specjalnych podziękowań uruchomiono samolot CSS-13, aby na tym samym lotnisku ponownie mógł przeżyć wrażenia z pierwszego lotu.
15 lipca 2014, postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego, przyznano odznaczenie Krzyż Wolności i Solidarności dla o. Dominika Orczykowskiego za działalność harcerską, wspieranie duchowe niezależnych ośrodków harcerskich w okresie PRL. W 2015, roku w którym obchodził sześćdziesięciolecie kapłaństwa, w kościele parafialnym pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Krakowie-Olszanicy odbyła się uroczysta msza święta jubileuszowa.
Kapucyni informują, że uroczystości pogrzebowe o. Dominika Mariana Orczykowskiego odbędą się w sobotę 23 marca 2024 w Kościele Kapucynów pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Krakowie Olszanicy (ul. Grzegorza Korzeniaka 16). O godz. 10:30 rozpocznie się różaniec za zmarłego, a o godz. 11:00 msza św. Pogrzebowa. Po niej ciało o. Dominika zostanie odprowadzone na cmentarz w Krakowie Olszanicy.