Londyn zdecydował się wysłać w rejon Falklandów-Malwinów wielozadaniowy okręt podwodny typu Trafalgar. Wzmocni on obsadę wysp w okresie wzmożonych roszczeń Argentyny.
Od czasu zakończenia zwycięskiej dla Brytyjczyków wojny z Argentyńczykami w 1982, garnizon wysp został poważnie wzmocniony. Stała załoga składa się z 500 żołnierzy wojsk lądowych, grupy lotniczej (4 myśliwce, obecnie Eurofighter Typhoon, samolot tankujący VC-10, C-130, 2 śmigłowce Sea King Mk.3 w wersji SAR) oraz zespołu Royal Navy (fregata lub niszczyciel, okręt patrolowy i okręt zaopatrzeniowy). Obronę przeciwlotniczą zapewnia bateria wyrzutni pocisków krótkiego zasięgu typu Rapier. Łącznie na wyspach stacjonuje na stałe ok. 1200 żołnierzy.
Mimo przegranej wojny, władze w Buenos Aires nie zaprzestają rościć pretensji do archipelagu, oddalonego od własnych wybrzeży o zaledwie 480 km. Naciski Argentyny wzrosły po odkryciu dekadę temu bogatych złóż ropy naftowej pod dnem morskim, w otoczeniu Falklandów-Malwinów. Władze tego kraju podnoszą też kwestię spornych łowisk.
Obie strony zwiększają napięcie w przeddzień 30. rocznicy starcia, które kosztowało życie 258 brytyjskich i 649 argentyńskich żołnierzy. Londyn zdecydował się m.in. wysłać na wyspy księcia Williama. Przez 6 miesięcy będzie on na wyspach pilotem poszukiwawczo-ratowniczego Sea Kinga. Ma to ogromne znaczenie polityczne, ze względu na fakt, że jest on typowany na następcę tronu.
W odpowiedzi argentyńscy politycy wzmogli agresywne wobec Brytyjczyków wypowiedzi, a prezydent Cristina Fernandez de Kirchner stwierdziła nawet, że Londyn posuwa się do wykorzystania środków militarnych, by kraść surowce naturalne. Buenos Aires udało się także nakłonić pozostałe państwa członkowskie organizacji wolnego handlu MERCOSUR (tj. Brazylię, Paragwaj i Urugwaj), do wprowadzenia częściowej blokady handlowej Malwinów. Polega ona na zakazie wpływania statków pod banderą wysp do portów tych krajów. Ma to spore znaczenie dla kutrów rybackich.
Z tych powodów Londyn zdecydował się wzmocnić swoją obecność wojskową w regionie. Wiadomo już, że fregatę HMS Montrose zastąpi w najbliższym czasie nowoczesny niszczyciel przeciwlotniczy Typu 45, HMS Dauntless. Według nieoficjalnych doniesień brytyjskiej prasy, ku Falklandom zdąża również atomowy okręt podwodny typu Trafalgar, prawdopodobnie jest to HMS Tireless lub HMS Turbulent.
W ten sposób Londyn łączy jednocześnie demonstrację polityczną - związaną z osobą księcia Williama - z demonstracją wojskową. Argentyńczycy natomiast nie mają żadnych realnych możliwości nie tylko na ponowną inwazję, ale nawet na podobny pokaz siły. Mimo wielokrotnej przewagi liczebnej nad garnizonem Falklandów-Malwinów, ich wyposażenie wojskowe jest całkowicie przestarzałe. Wojska lotnicze dysponują niemal tymi samymi samolotami bojowymi, które zostały wykorzystane w 1982 (Dassault Mirage III i 50, IAI Dagger, wyjątkiem są równie stare, ale zmodernizowane i zakupione w latach 1990. w USA uderzeniowe odrzutowce Lockheed Martin A-4AR Fightinghawk). Z tego powodu zaledwie cztery nowoczesne brytyjskie myśliwce są w stanie - przynajmniej teoretycznie - zniweczyć każdy atak lotniczy (zobacz też: Eurofightery na Falklandach). Tylko nieco lepiej jest w przypadku bojowych okrętów marynarki wojennej. W takiej sytuacji przewaga ilościowa jednostek lądowych nie ma istotnego znaczenia.