Nie udało się dotrzymać kalendarza włączenia najnowszego atomowego strategicznego okrętu rakietowego - Jurij Dołgorukij w skład Floty Północnej. Rok temu, kiedy na pochylni nr 55 w zakładów Siewmasz w Siewierodwinsku czyniono przygotowania do wodowania jednostki, zakładano, że po próbach wejdzie ona w skład sił morskich Rosji w połowie lutego 2008 (Powtórne wodowanie Jurija Dołgorukowo).
Główny konstruktor Jurija Dołgorukowo - Władimir Zadornow ujawnił, że okręt nadal znajduje się w fazie prób odbiorczych, które przebiegają w podwodnym mateczniku floty rosyjskiej, w akwenie Morza Białego. Nadal też trwają prace nad przygotowaniem głównego oręża jednostki - rakiet Buława M, morskiej, przystosowanej do odpalania spod wody, wersji lądowych pocisków Topol. 30-tonowe Buławy M, napędzane silnikami na stały materiał pędny mają zasięg 8 tys. km i przenoszą do 10 głowic nuklearnych, niezależnie naprowadzanych na cele, z możliwością manewrowania w ostatniej fazie lotu.
Oficjalnie mówi się w Rosji, że Buława M powinna wejść w fazę produkcji seryjnej nie później niż w 2009. Nie ma jednak żadnych gwarancji, że termin ten zostanie dotrzymany. Dotychczasowe próby rakiety nie napawają bowiem optymizmem. 170-metrowy, wypierający 24 tys. ton Jurij Dołgorukij, czyli okręt projektu 955, klasy Boriej (czwarta generacja atomowców rosyjskich), ma przenosić 16 Buław w hangarze za kioskiem. Początkowo Zadornow planował wyposażyć nowe okręty strategiczne floty Rosji w 20 pocisków, ale zmiana koncepcji uzbrojenia przyniosła konieczność modyfikacji projektu, prowadzonego od 1996.
Jurija Dołgorukowo wodowano z ogromną pompą 15 kwietnia 2007, w dniu obchodzonym w Rosji, jako święto założenia Moskwy. Był to pierwszy od 17 lat nowy strategiczny atomowy okręt podwodny Rosji. Kosztować miał 23 mld rubli. W połowie 2007 okazało się, że do uzyskania pełnej zdolności operacyjnej trzeba dołożyć jeszcze co najmniej 4,5 mld rubli.
Trzy jednostki projektu 955 stanowić mają w drugiej dekadzie XXI wieku trzon strategicznych sił morskich Rosji. W marcu 2004 w Siewierodwinsku położono stępkę pod drugiego Borieja - Aleksandra Newskiego. Ma on zostać zwodowany w 2009. W marcu 2006 zaś rozpoczęto budowę trzeciego - Władimira Monomacha. Ten ma zostać ukończony w 2011. Moskwa planuje całkowitą wymianę poradzieckich okrętów strategicznych z rakietami balistycznymi na pokładach w trzeciej dekadzie XXI wieku. Legendarne, wielkie dwukadłubowe Akuły, przenoszące po 20 rakiet, znane także jako jednostki typu Tajfun (kilka z nich ma być przystosowanych do odpalania Buław M), mają całkowicie ustąpić miejsca 8 okrętom bliźniaczym Jurija Dołgorukowo.
Borieje mają być znacznie cichsze od Akuł i innych rosyjskich boomerów (tak Amerykanie określają wszystkie okręty podwodne z rakietami balistycznymi - od niezwykle wydłużonego kadłuba, przypominającego drzewce do mocowania żagla - boom, po polsku bom). Według Zadornowa, zastosowano na nich bowiem nowoczesne systemy chłodzenia z cichymi pompami turbinowymi. Wiele pracy kosztowała także Rosjan technologia śruby napędowej, zaprojektowanej z uwzględnieniem najnowszych odkryć z dziedziny hydrodynamiki.
Rosjanie starannie strzegą obszaru prób na Morzu Białym. Nie ma jednak wątpliwości, że pierwszy ćwiczebny rejs Jurija Dołgorukowo na głębiny Arktyki stanie się polem zmagań flot o zdobycie jego wizerunku dźwiękowego. Więcej sposobności do rejestracji dźwięków dostarczą dwa następne Borieje, ponieważ służyć mają we Flocie Oceanu Spokojnego. Muszą więc przejść morzem z Siewierodwinska - miejsca ich budowy i jednocześnie bazy Floty Północnej - na Kamczatkę, do Pietropawłowska Kamczackiego.