Rosja planuje reaktywacje nieużywanych silosów pocisków przeciwrakietowych znajdujących się wokół Moskwy. Ma być to częścią zakrojonej na szeroką skalę modernizacji systemu obrony antyrakietowej A-135 Amur.
System A-135 z kompleksem ogniowym Amur-P i pociskami bliskiego zasięgu (do 80-100 km) 53T6 stanowi podstawę obrony antyrakietowej Moskwy. Przeznaczony jest do obrony przed ograniczonym atakiem rakiet balistycznych z głowicami atomowymi. Oprócz 68 antyrakiet 53T6 w jego skład wchodziło 36 pocisków 51T6 o zasięgu 350 km i radar dalekiego rozpoznania Don-2N pod Sofrino. Wszystkie pociski wyposażone były w głowice atomowe: 53T6 o mocy 10 kt, 51T6 o mocy 1-2 MT. Punkt dowodzenia systemu znajduje się w Solniecznogorsku.
System jest obecnie gruntownie modernizowany. Rakiety oraz inne elementy, włączając komponenty służące do namierzania oraz śledzenia są teraz uaktualniane, potwierdził były szef rosyjskich wojsk lotniczo-kosmicznych, emerytowany generał Wiktor Jesin w wywiadzie RIA Novosti. Zdradził także, że dwie wyrzutnie rakiet o zasięgu 51T6 zostały dezaktywowane w 2007, gdyż uznano je za przestarzałe. Mają zostać wyposażone w nowe rakiety dalekiego zasięgu i reaktywowane podczas modernizacji.
Wyrzutnie pocisków 51T6 zlokalizowane są w sześciu kompleksach bojowych wzdłuż wielkiej obwodnicy moskiewskiej (MKAD). Są to przebudowane stanowiska startowe systemu antyrakiet A-35 uzupełnione od dwa później wybudowane stanowiska. Nie planuje się budowy nowych silosów, gdyż aktywowane zostaną te nie będące obecnie w użytku, powiedział generał.
System Obrony Moskiewskiego Obszaru Przemysłowego A-135 Amur, uzyskał gotowość bojową na mocy dekretu prezydenckiego 17 lutego 1995. W obecnej formie funkcjonuje od 2007 i jest zgodny z traktatem o rakietach antybalistycznych z 1972, z którego jednostronnie w 2002 wycofały się USA.
Operacyjne wersje testowe systemów są badane na poligonie Sary Szagan w Kazachstanie (Test rosyjskiej antyrakiety, 2007-10-11; Test rosyjskiej antyrakiety 53T6, 2011-12-20).