Amerykańskie władze lotnicze FAA zaakceptowały wydłużenie resursów lekkich samolotów odrzutowych Eclipse 500 i opracowywanego modelu 550 do 20 tys. h lotu lub tyluż cykli startów i lądowań, co przekłada się na 50-letnią eksploatację.
Eclipse 500 był wytwarzany w latach 2006-2008. Ze względu na błędy w zarządzaniu (do każdego ze sprzedanych egz. producent musiał dopłacać średnio po kilkaset tys. USD) oraz kryzys ekonomiczny, po zmontowaniu ok. 260 odrzutowców produkcja EA 500 została przerwana. Po bankructwie wytwórcy (Eclipse – to już koniec..., 2009-02-26) właściciele samolotów zostali pozbawieni możliwości ich serwisowania. W takiej sytuacji czterech prywatnych inwestorów, z których jeden utracił wcześniej depozyt na Eclipse 500, przejęło część majątku przedsiębiorstwa i wznowiło dostawy części zamiennych oraz usług (Powrót Eclipse, 2009-08-19).
Zakres działań nowego podmiotu, Eclipse Aerospace rozszerzał się stopniowo. Od prostych usług i handlu używanymi EA 500, po wznowienie produkcji zmodyfikowanego modelu 550. Niedawno zakład otrzymał certyfikat FAA uprawniający do montażu i testowania tych samolotów, odbywają się też finalne próby pierwszego z kilku montowanych samolotów seryjnych (Pierwszy seryjny Eclipse 550, 2013-03-20).
Jednym z podstawowych celów powołania do życia nowej spółki było jednak wsparcie eksploatacji wyprodukowanych EA 500. Eclipse Aerospace nie ograniczyła się tylko do dostaw części i usług serwisowych oraz remontowych. Kontynuuje projekty zainicjowane przed 2008, w tym badania wytrzymałościowe. W ubiegłym tygodniu FAA zaakceptowały wydłużenie resursów Eclipse 500 i 550 do 20 tys. h lotu lub takiej samej liczby cykli startów i lądowań. Umożliwiły to badania zmęczeniowe struktur płatowca oraz ciśnieniowe kabiny testowego egzemplarza, w czasie których odwzorowano aż 60 tys. cykli startów, wznoszenia się na pułap ponad 12 tys. m, zniżania oraz lądowania.
Według przedstawicieli producenta, zwiększenie resursu to przede wszystkim zasługa technologii budowy płatowca. Zamiast wykorzystania klasycznych nitów, elementy aluminiowe w EA 500 były łączone metodą zgrzewania tarciowego z przemieszczaniem, dzięki której uzyskuje się połączenie podobne do spawania, jednak bez przekraczania temperatury topnienia materiału.
Biorąc pod uwagę wykorzystywanie Eclipse przede wszystkim jako prywatnych samolotów dyspozycyjnych, wydłużenie resursów do 20 tys. h lotu – bez ograniczeń czasowych – powinno pozwolić na bezpieczną, 50-letnią eksploatację.