Nowa na polskim rynku PGZ Stocznia Wojenna, która jest spadkobierczynią upadłej Stoczni Marynarki Wojennej, zaprezentowała swoją ofertę okrętową podczas gdańskich targów Balt Military Expo 2018.
Na stoisku PGZ Stoczni Wojennej zaprezentowano modele: statku poszukiwawczo-ratowniczego NS 528 SAR, średniego okrętu desantowego NS 722 oraz okrętu patrolowego NS 935, który w zależności od wymagań klienta, rejonów operowania, wielkości i rodzaju wyposażenia pokładowego może wykonywać różnorodne zadania operacyjne. Jednostki tego typu pełnią służbę w indonezyjskiej policji.
Jak zaznaczył Paweł Banaś, dyrektor handlowy w PGZ Stoczni Wojennej, wystawione okręty znalazły się w ofercie producenta w konsekwencji przejęcia aktywów dawnej SMW. Rozmówca RAPORT-wto podkreślił, że stocznia rozpoczęła proces poszukiwania nowych rynków zbytu dla zaprezentowanych jednostek, starając się wykorzystać m.in. doświadczenia i kontakty branżowe poprzedniczki.
Warto przypomnieć, że dwa wspomniane okręty poszukiwawczo-ratownicze (typu SAR 3000) sprzedano Morskiej Służbie Poszukiwania i Ratownictwa. Pojedynczy okręt desantowy dostarczono siłom morskim Jemenu w 2002. Z kolei pięć patrolowców NS 935 sprzedano jednostce morskiej policji Indonezji.
Rozmówca RAPORT-wto zaznaczył, że producent z Gdyni czyni starania o wynegocjowanie nowego kontraktu na sprzedaż patrolowców NS 935 do Indonezji. Według Banasia zapotrzebowanie indonezyjskich sił policyjnych określa się nawet na kilkadziesiąt okrętów. Stocznia jest również świadoma szans, jakie przynajmniej w teorii stoją przed nią, w odniesieniu do produktów oferowanych na atrakcyjnych rynkach, do których należą m.in. kraje azjatyckie. Za obiecujące kierunki działań marketingowych uchodzi także m.in. Bliski Wschód i Ameryka Południowa, a w mniejszym stopniu Ameryka Północna.
Jak pokazują przykłady wielu państw zachodnich, bez zaangażowania instytucji państwowych we wspólne projekty z przemysłem okrętowym rozwój na rynkach międzynarodowych jest praktycznie niemożliwy. Wierzymy więc, że zarówno polskie instytucje, jak i przemysł okrętowy, i zbrojeniowy będą miały szansę zbudować potencjał do bycia wiarygodnymi partnerami, a owoce wspólnej pracy będą doceniane również na rynkach trzecich – powiedział Paweł Banaś.
Obecnie kluczowym kontraktem międzynarodowym realizowanym przez PGZ Stocznię Wojenną jest budowa okrętu rozpoznania radioelektronicznego dla marynarki wojennej Szwecji. 15 czerwca w Gdyni odbyła się ceremonia położenia stępki pod jednostkę. Budowany w Gdyni okręt jest efektem szeroko zakrojonej współpracy przemysłowej ze Szwecją. Kontrakt na zaprojektowanie, budowę i dostawę jednostki o wartości 730 mln SEK (ok. 300 mln zł) przyznano 11 kwietnia 2017 przedsiębiorstwu Saab Defence and Security, które z kolei 26 kwietnia 2017 podpisało umowę ze Stocznią Remontową Nauta na budowę kompletnego okrętu w latach 2017-2020.
Formalnie budowę jednostki oznaczonej numerem budowy B-104 rozpoczęto 1 marca 2018 uroczystym paleniem pierwszych blach. Niedawne położenie stępki w PGZ Stoczni Wojennej, będącej podwykonawcą Nauty, to następny etap budowy. W Stoczni Wojennej powstają kolejne sekcje kadłuba.
Według stanu na dzień położenia stępki w pełni gotowe były dwie sekcje denne, zaś trzecia była ukończona w 98%. Dalszych 8 znajdowało się w różnym stanie zaawansowania budowy (od 5 do 70%). Na wiosnę 2019 planuje się wodowanie jednostki. Jej wyposażanie ma potrwać ok. roku.
Pomimo planów rozszerzenia swojej działalności o rynki międzynarodowe, Stocznia Wojenna koncentruje się obecnie na spełnieniu potrzeb modernizacyjno-remontowych Marynarki Wojennej RP. PGZ Stocznia Wojenna została powołana do życia w bardzo konkretnym celu – ma zabezpieczyć podstawowy interes bezpieczeństwa państwa w zakresie utrzymania potencjału morskiego Sił Zbrojnych RP – przyznał Paweł Banaś.
Za kluczowe programy, w których producent z Gdyni bierze lub zamierza wziąć udział, dyrektor handlowy stoczni wymienia m.in. dokończenie budowy i przeprowadzenie testów okrętu patrolowego ORP Ślązak oraz konstrukcja okrętu ratowniczego proj. Ratownik, jak również udział w budowie kolejnych dwóch niszczycieli min proj. I II. Od momentu powstania (...) na PGZ SW nałożono wiele zadań i zobowiązań jak udział w budowie okrętu ratowniczego dla polskich sił zbrojnych czy budowa kolejnych dwóch Kormoranów. Zarówno te projekty, jak i inne z zakresu planu modernizacji Marynarki Wojennej RP, dają oczekiwaną od dziesiątek lat możliwość rozpoczęcia współpracy przemysłu okrętowego z polskimi firmami zbrojeniowymi. Od lat brakowało w sektorze obronnym impulsu do generowania rozwiązań morskich – co przy tak ambitnym planie modernizacyjnym MW możemy nadrobić – dodał Banaś.