Podczas XXVI Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego odbyła się szósta edycja konferencji Biznes z wojskiem to pewne pieniądze, zorganizowana przez Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych, Fundację Polskie Forum Bezpieczeństwa, Agencję Lotniczą ALTAIR i Targi Kielce.
Konferencję, na którą przybyła liczna grupa gości reprezentujących przedsiębiorstwa przemysłu obronnego, otworzył gen. dyw. Dariusz Łukowski, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. Głównym celem wydarzenia było zwiększenie zainteresowania przedsiębiorców współpracą z wojskiem, przedstawienie narzędzi, mechanizmów i regulacji prawnych normujących problematykę pozyskiwania i sprzedaży towarów i usług dla Sił Zbrojnych RP i na rynkach zagranicznych, nakreślenie kierunków zmian w podsystemie zaopatrzenia materiałowo-technicznego SZ na poziomie taktycznym i operacyjnym oraz zwrócenie uwagi na potrzeby WOT jako piątego rodzaju SZ.
Na początku gen. Łukowski określił limit wydatków IWSZ w br. na poziomie ok. 4,1 mld zł. Wyjaśnił jednocześnie, że większość środków finansowych, bo aż ok. 1,5 mld zł, pochłonie realizacja planu modernizacji technicznej. Na zbliżonym poziomie wydatkowania kształtuje się centralny plan inwestycji budowlanych, którego wdrożenie będzie kosztowało ok. 1 mld zł. Nieco oszczędniejszy jest plan zakupu środków materiałowych, pochłaniający 872 mln zł. Z kolei najmniej absorbujący budżet Inspektoratu będzie plan remontów nieruchomości, wymagający nakładów w wysokości 648 mln zł.
W dalszej części objaśniono główne zagadnienia, jakie poruszać mieli zaproszeni prelegenci. Zgodnie z planem skupiono się na zarysowaniu kierunków zmian w służbach materiałowych, omówieniu problemów wsparcia eksploatacji sprzętu wojskowego, wsparciu polskiego sektora obronnego na rynkach zagranicznych, Wojskach Obrony Terytorialnej, realizacji dostaw i usług dla wojska w aspekcie proceduralnym, a także na omówieniu problematyki certyfikacji AQAP.
Wspomniano również o mankamentach współpracy Inspektoratu z przemysłem, utrudniających realizację potrzeb materiałowych Sił Zbrojnych RP. Za najważniejsze uznano brak zdolności potencjalnych wykonawców do realizacji wszystkich potrzeb, ograniczenia budżetowe, potrzebę realizacji wydatków nieplanowanych, zmiany cen i kursów walut oraz konieczność eksploatacji przestarzałego sprzętu wojskowego.
W dalszej części wystąpienia umówiono różne metody doskonalenia współpracy wojska z przemysłem. Sugerowano m.in. odbywanie cyklicznych spotkań osób odpowiedzialnych za dane obszary zdolności operacyjnych z przedstawicielami przemysłu, zawieranie umów wieloletnich, np. w ramach wykorzystywania opcji kontraktu, stosowanie obowiązujących procedur w kontaktach z przemysłem, informowanie o docelowej eksploatacji sprzętu wojskowego oraz wymianę doświadczeń między zainteresowanymi stronami.
Jako pierwszy z prelegentów głos zabrał płk Bogdan Frasoński, naczelnik Wydziału Współpracy z Przemysłem Departamentu Polityki Zbrojeniowej MON, który omówił Narzędzia wsparcia przedsiębiorstw polskiego sektora obronnego przez MON na rynkach zagranicznych. Następnie wystąpił płk Artur Dębczak, zastępca dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej, który przedstawił m.in. obecny stan kadr tego rodzaju sił zbrojnych i omówił realizację planu formowania kolejnych brygad OT.
W dalszej części konferencji głos zabrał ppłk Jacek Szmalenberg, szef Wydziału Technicznego 4. Regionalnej Bazy Logistycznej, który wyjaśnił jak skutecznie sprzedać usługi i sprzęt dla Sił Zbrojnych. Następnie wystąpił dr inż. Witold Pokora, omawiając problematykę certyfikacji AQAP w resorcie Obrony Narodowej. Na koniec szefowie przedsiębiorstwa CS Veterans, Łukasz Cander i Jacek Spionek, przedstawili zautomatyzowany proces hydrograficzny, określany jako przełom w dziedzinie nakładania wzorów np. na sprzęt taktyczny.
Wystąpienia prelegentów stanowiły zaczątek do dyskusji z udziałem zebranych gości. Były one okazją do skomentowania omawianych aspektów współpracy podmiotów odpowiedzialnych za realizację potrzeb materiałowych SZ RP z przedstawicielami przemysłu obronnego, zwłaszcza w ramach realizacji planu modernizacji technicznej i towarzyszących mu zmian organizacyjnych.