Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych zaprezentował m.in. Zintegrowany System Awioniczny (ZSA) dla śmigłowców, zoptymalizowany do użycia na sieciocentrycznym polu walki. System ma architekturę modułową, składającą się z rdzenia, elementów zadaniowych i integrowanych opcjonalnie. W skład rdzenia wchodzą systemy nawigacyjne, system dialogowy, łączności, ochrony, planowania zadania oraz rejestracji i analizy z komputerami misji i zadaniowymi. Elementami zadaniowymi może być uzbrojenie, wyspecjalizowane systemy operacyjne lub inne, np. poszukiwawczo-ratownicze.
Lepsze zobrazowanie danych udało się osiągnąć dzięki zastosowaniu wielofunkcyjnych wyświetlaczy, a także montowanych opcjonalnie wyświetlaczy HUD i nahełmowych, natomiast komfort pilotowania podniesiono dzięki zastosowaniu sterownic HOCAS. System nawigacyjny wykorzystuje zintegrowane wskazania z wielu urządzeń i mapy cyfrowe z pionowym przekrojem terenu, a w jego skład wchodzą m.in. systemy EGI (INS+GPS), ADC, RA, VOR/ILS/MRK, TACAN/DME, ADF. Jako opcja dostępna jest też funkcja automatycznego lotu po trasie.
W skład systemu łączności wchodzą m.in. zasadnicza radiostacja lotnicza (HQ II/Saturn/Krypto), dotychczasowa rezerwowa radiostacja lotnicza, radiostacja taktyczna (PR4G/Krypto) i radiostacja HF (CRYPTO/ALE/3G), opcjonalnie radiostacja CSAR.
Podstawą systemu samoobrony jest identyfikator IFF Mark XIIA, który opcjonalnie może być wzbogacony o systemy RWR, MWS, LWR, IRCM i wyrzutnie pułapek termicznych, np. zmodernizowane ASO-2W-ME lub zamienne na naboje NATO.
Na wyposażonych w ZSA śmigłowcach można też zainstalować optoelektroniczną głowicę obserwacyjno-celowniczą. Jako uzbrojenie mogą być stosowane podwieszane środki bojowe produkcji zarówno zachodniej jak i wschodniej, a także ruchome lub nieruchome uzbrojenie strzeleckie.
Na życzenie klienta ZSA może zostać zintegrowany z pilotem automatycznym, zintegrowanym systemem oceny statku powietrznego i może być przystosowany do transmisji danych do stanowiska naziemnego.