Modernizacja czy nowe projekty w procesie unowocześniania Sił Zbrojnych RP? Na powyższe pytanie starali się odpowiedzieć uczestnicy konferencji zorganizowanej przez Grupę Bumar oraz redakcję RAPORT-wto.
Dyrektor Departamentu Transformacji, Lech Kościuk, podkreślił w swoim wystąpieniu konieczność modernizowania oraz zakupu nowoczesnego wyposażenia. Wyraził również nadzieję, że kielecka debata będzie jednym z głosów w szerszej dyskusji pozwalającej lepiej sprecyzować oczekiwania wobec procesu unowocześniania Sił Zbrojnych. Generał Zygmunt Mierczyk, reprezentujący Wojskową Akademię Techniczną, podkreślił istniejące szanse finansowania projektów badawczo rozwojowych w ramach środków będących w gestii Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Pierwszy z prelegentów, ppłk dr Adam Radomyski, omawiając nowe koncepcje obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej, podkreślił konieczność posiadania wizji, determinującej działania modernizacyjne. Cały proces powinien przebiegać etapowo począwszy od definicji zagrożeń, poprzez określenie pożądanego kształtu wojsk OPL w przyszłości skończywszy na opracowaniu modelu realizacji założonej koncepcji. Niewątpliwie nowoczesny system obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej będzie musiał funkcjonować znacznie bardziej dynamicznie niż funkcjonujący obecnie. Zaangażowanie Polski w NATO oraz w ramach licznych kontyngentów wojskowych powoduje konieczność uwzględnienia nowych zagrożeń. Działania w ramach sił międzynarodowych nakłada dodatkowe ograniczenia i procedury otwarcia ognia adekwatne do warunków lokalnych.
Kolejnym zagadnieniem omawianym podczas konferencji była kwestia rozwoju i modernizacji śmigłowców. Dotychczasowe doświadczenia Grupy Bumar przedstawił Tomasz Berezowski, doradca zarządu. Czynnikiem wymuszającym intensywne działania jest konieczność przygotowania śmigłowców klasy Mi-17 oraz Mi-24 do wymogów służby w ramach PKW Afganistan. Maszyny są wyposażane w nowe urządzenia łączności, system zakłócania, oświetlenie umożliwia loty z zastosowaniem gogli noktowizyjnych. Konieczne jest również opancerzenie silnika i kabiny oraz nowa zabudowa stanowisk strzeleckich. Jednak nawet daleko idąca modernizacja wiekowych konstrukcji jest rozwiązaniem tymczasowym.
W najbliższej przyszłości konieczny będzie zakup nowych maszyn. Jako konstrukcję perspektywiczną Tomasz Berezowski wskazał śmigłowiec W-3PL . Dzięki nowoczesnej elektronice Głuszce mogą być maszynami przejściowymi pozwalającymi na szkolenie i podtrzymywanie nawyków pilotów. Spółki zrzeszone w Bumarze przygotowały szereg rozwiązań (takich jak wyświetlacze monokularowe, systemy łączności oraz uzbrojenia) które mogą być zintegrowane z Głuszcem. Najistotniejsze jest obecnie podjęcie zdecydowanych działań mających na celu zniwelowanie powiększającej się luki sprzętowej. Wprowadzenie do służby nowych maszyn może zająć od 7-9 lat.
Tworzenie uniwersalnych platform bojowych to światowy standard. OBRUM zaprezentował koncepcję wielozadaniowej platformy bojowej. Kluczowym komponentem systemu ma stać się lekki czołg uzbrojony w bezzałogową wieżę. Program jest odpowiedzią na rozwijane na świecie analogiczne, modułowe systemy bojowe.
Przemysłowe Centrum Optyki zaprezentowało szereg modernizacji systemów kierowania ogniem dla czołgów T-72 oraz PT-91. Interesujący wydaje się również pomysł aby wraz z niemiecką KMW przeprowadzić głęboką modernizację czołgów Leopard służących w Siłach Zbrojnych. Podczas tegorocznych targów PCO zaprezentowało rodzinę dziennych i nocnych wyświetlaczy nahełmowych przeznaczonych dla pilotów śmigłowców. Na uwagę zasługuje również rozwijana obecnie lornetka noktowizyjno-termowizyjna MTN-1. Konferencję zamknęły wystąpienia PIT, dotyczące rozwoju systemów dowodzenia, oraz Bumaru, poświęcona nowoczesnym pociskom programowalnym.
Uczestnicy debaty zgodzili się, że musi zostać wyznaczona wyraźna granica opłacalności modernizowania istniejących systemów. Nie powinno się również odraczać zakupów nowego sprzętu, które powinny być realizowane równolegle z procesem modernizacyjnym. Aby skutecznie unowocześniać uzbrojenie, zwłaszcza w czasie kryzysu, konieczne jest większe zaangażowanie wojska.