W ZM Mesko prowadzone są prace nad kilkudziesięcioma projektami, z których większość wpisuje się w 14 programów operacyjnych, stanowiących podstawę modernizacji technicznej polskich Sił Zbrojnych do 2018. Zakłady w Skarżysku zaangażowane są m.in. w rozwój rakiet przeciwlotniczych i przeciwpancernych, jak również 30-mm amunicji programowalnej i nabojów 8,6 mm x 70 (.338 Lapua Magnum) do nowych karabinów wyborowych.
Pociski rakietowe
W ramach podpisanego pod koniec ubiegłego 2010 porozumienia o realizacji w ciągu 4 lat programu badawczo-rozwojowego, rozpoczęły się przygotowania do prac nad modernizacją przenośnych przeciwlotniczych zestawów rakietowych Grom do standardu Grom-M (Piorun). Mają się one zakończyć w 2014, po czym powinno rozpocząć się wdrażanie, obejmujące wykonanie partii próbnej i badania całego systemu: pocisków, modułów silnikowych, rakiety szkolno-treningowej RST-M, stacji kontrolno-pomiarowej SKP-M, urządzenia szkolno-treningowego UST-1-M, makiety gabarytowo-masowej Grom-M i urządzenia do odczytu danych z modułu silnikowego. Zgodnie z harmonogramem, pierwsze Pioruny powinny trafić do WP w 2016. W międzyczasie powstać mają również nowe elementy zestawów Gromów: rakieta szkolno-treningowa RST i stacja kontrolno-pomiarowa SKP.
ZM Mesko prowadzi również rozmowy nad realizacją koncepcji integracji na śmigłowcach PZL W-3PL Głuszec i ewentualnie Mi-24W systemu ppk Spike-ER o zasięgu 8 km. Po podpisaniu kontraktu rozpoczęcie dostaw dla wojska mogłoby nastąpić około 2013-2014.
Kolejnym projektem, w który zaangażowane są zakłady ze Skarżyska, jest dywizjonowy moduł wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych, czyli program Homar. W ramach prac badawczo-rozwojowych, po wyborze kalibru pocisków (227, 300 lub 600 mm) oraz producenta (na polu bitwy pozostał praktycznie tylko Lockheed Martin...), który zgodzi się dokonać transferu technologii, dostawy pierwszych rakiet wraz z uniwersalnym kontenerem transportowo-startowym (POD) mogłyby się rozpocząć w 2015.
W ramach prowadzonych od 2008 w współpracy z ITWL prac nad 15-lufową wyrzutnią npr kal. 70 mm WW-15, zintegrowaną z uzbrojeniem śmigłowca W-3WA i systemami NATO, od końca 2011 będą możliwe jest dostawy. Może być dostarczana razem z lotniczymi npr NLPR-70, z produkowanymi przez norweskie NAMMO głowicami bojowymi RA79 HEISAP lub ćwiczebnymi RA82. W ubiegłym roku przeprowadzono kwalifikację i certyfikację integracji pocisków NLPR-70 w 7-lufowej wyrzutni M260. W fazie końcowej jest również, realizowany przy współpracy z ITWL, projekt NLPR-70 z głowicą odłamkowo-burzącą GOB-70.
Amunicja precyzyjnego rażenia
We współpracy z Grupą Bumar, WAT, WITU, CRW Telesystem-Mesko, Dezametem, HSW i przedsiębiorstwami zagranicznymi, trwają prace nad wdrożeniem do produkcji do 2016 amunicją precyzyjnego rażenia. Będzie ona naprowadzana na cel podświetlony promieniem laserowym z opracowywanego równolegle podświetlacza. To ostatnie urządzenie będzie traktowane jako uniwersalny system narodowy i posłuży do kierowania całej gamy pocisków precyzyjnego rażenia, które wytwarzane są na liniach produkcyjnych zakładów ZM Mesko: 98-mm moździerzowego do moździerza M98, 120-mm do moździerza samobieżnego Rak, 152-mm artyleryjskiego do armato-haubicy Dana, 155-mm artyleryjskiego do armato-haubicy Krab, jak również 70-mm rakiety kierowanej.
Prace nad pociskiem moździerzowym kal. 98 mm mają być realizowane przy współpracy z ukraińskim przedsiębiorstwem Łucz. Pociski kal. 152 i 155 mm będą opracowywane razem z ukraińskim koncernem Progress przy wykorzystaniu transferu technologii. Według wstępnych założeń, pierwsze dostawy 152-mm amunicji precyzyjnego rażenia ze skarżyskiej fabryki mają rozpocząć się w 2013, natomiast pełna polonizacja produktu ma nastąpić w 2015. Wdrożenie do produkcji pocisków kal. 155 mm dla Krabów planowane jest w 2016.
Realizacja prac nad rakietą kierowaną 70 mm ma się odbywać przy współpracy z norweskim Kongsbergiem. Formalnie jako element offsetu towarzyszącego programowi NDR - offsetu od 2 lat niezatwierdzonego przez rząd.
Średnie i małe kalibry
W najbliższym czasie można spodziewać się zakończenia prac nad amunicją programowalną 35 mm x 228 do opracowywanego w Tarnowie zdalnie sterowanego systemu przeciwlotniczego ZSSP-35. We współpracy z NAMMO trwają również prace nad uruchomieniem produkcji i wprowadzeniem do uzbrojenia amunicji 30 mm x 173 z pociskiem detonującym w zadanym punkcie toru lotu, która ma być dedykowana dla Rosomaków.
W grupie amunicji mało- i średniokalibrowej strzeleckiej, wpisującej się w program indywidualnego systemu walki Tytan, pojawia się kilka nowości. Obecnie trwają prace nad wdrożeniem i uruchomieniem produkcji amunicji 8,6 mm x 70 (.338 Lapua Magnum) przeznaczonej do broni wyborowej, w tym opracowanego w OBRSM Tarnów karabinu Alex-338. Naboje tego kalibru wypierają z broni precyzyjnej dotychczas używane 7,62 mm x 51 ze względu na większy zasięg i energię wylotową, jak również celność na dużych dystansach. Rodzina polskiej amunicji 5,56 mm x 45 ma zostać wzbogacona o nabój z pociskiem przeciwpancernym o rdzeniu wolframowym, a w grupie nabojów 7,62 mm x 51 pojawią się naboje z pociskiem o rdzeniu stalowym, wolframowym AP-2 i snajperskie. W ZM Mesko opracowana jest również amunicja 9 mm x 19 z ćwiczebnym, ekologicznym pociskiem proszkowym (rozsypnym) i bojowym o ograniczonej zdolności do rykoszetowania. Podążając za światowymi trendami, w niedługim czasie powinna ujrzeć światło dzienne rodzima amunicja z pociskami ekologicznymi w kalibrach 9 mm x 19, 5,56 mm x 45 i 7,62 mm x 51. Grupa amunicji 12,7 mm x 99 wzbogaci się o nabój z pociskiem smugowym M-17 i nabój ślepy.
W ZM Mesko trwają prace nad wprowadzeniem zgodnych z NATO procedur badań odbiorczych dla amunicji 9 mm x 19, 5,56 mm x 45 (z pociskiem zwykłym SS109 i smugowym T) oraz 7,62 mm x 51 (z pociskiem zwykłym Ball i smugowym T). Tak więc w niedługim czasie na denkach polskich nabojów powinien się znaleźć słynny znak amunicji NATO - krzyż w okręgu. W celu poprawienia jakości amunicji strzeleckiej i dostosowania się do światowych standardów od 2012 zakład ze Skarżyska zrezygnuje z przestarzałych spłonek typu Berdan i zastąpi je bardziej rozpowszechnionymi spłonkami typu Boxer w nabojach 9 mm x 19, 5,56 mm x 45 i 7,62 mm x 51.