Biuro Lotnictwa
Straż Graniczna posiada w wyposażeniu 13 statków powietrznych, rozmieszczonych wzdłuż granicy północnej i wschodniej w 5 Wydziałach Lotniczych.
Są to:
- I Wydział Lotniczy w Gdańsku (Morski Oddział SG):
- 1 samolot typu M-28 Skytruck
- 1 samolot typu M-20 Mewa
- 1 śmigłowiec W-3W Anakonda
II WL w Kętrzynie (Warmińsko-Mazurski Oddział SG):
- 1 samolot typu WILGA 2000 MF;
- 1 śmigłowiec typu Kania;
III WL w Białymstoku (Podlaski Oddział SG):
- 1 samolot typu Wilga 2000 MF;
- 1 śmigłowiec typu Kania;
IV WL w Hrubieszowie (Nadbużański Oddział SG):
- 2 samolot typu Wilga 2000 MF - stacjonują na lądowisku Depułtycze Królewskie
- 1 śmigłowiec typu Kania;
V WL w Huwnikach (Bieszczadzki Oddział SG):
- 2 śmigłowiec typu Kania;
- 1 śmigłowiec W-3 w wersji Sokół.
Dodatkowo SG posiada Bazę Obsług Technicznych w Nowym Sączu.
[Straż Graniczna dysponuje także poduszkowcami, których walory, zwłaszcza podczas zimowej służby na przykład na Zalewie Wiślanym, są szczególnie ważnepodpis][/podpis]
Największym problemem, z którym boryka się Biuro Lotnictwa to dostęp do części zamiennych do SP. Związane jest to z tym, że flota powietrzna SG, oprócz samolotu M-28, składa się głównie z prototypów lub statków powietrznych, których producenci zaprzestali produkcji. W większości nie latają nigdzie indziej niż w Straży Granicznej. Dodatkowo przedsiębiorstwa, które są producentami statków powietrznych będącychw dyspozycji SG w większości wypadków już nie istnieją lub zostały przejęte przez inne konsorcja. Niejednokrotnie więc produkcja części zamiennych lub ich regeneracja trwa bardzo długo, a jednocześnie ich koszt znacznie wzrasta. Bardzo często, gdy uda się znaleźć przedsiębiorstwo zainteresowaną wyprodukowaniem części lub przeprowadzeniem jej regeneracji, czas oczekiwania na wykonanie zamówienia sięga kilku, a nawet kilkunastu miesięcy. Uzyskanie niektórych części zamiennych jest w ogóle niemożliwe i korzysta się jedynie z szybko wyczerpujących się szczupłych zapasów pozostawionych po zakończonej produkcji.
Wszystko to sprawia, że do dalszego prawidłowego funkcjonowania lotnictwa w SG niezbędny wydaje się zakup kilku śmigłowców i samolotów. Najlepiej, aby to był sprzęt pochodzący od renomowanych firm produkujących statki powietrzne w dużej ilości egzemplarzy. W planach jest również utworzenie własnego lotniczego ośrodka szkoleniowego.
W związku z tym potrzebne są lekkie śmigłowce (1 lub 2), na których można szkolić własny personel latający. Obecnie SG korzysta z usług ośrodków zewnętrznych, a to wiąże się z dużymi wydatkami.
W Straży Granicznej występują trudności z pozyskaniem wykwalifikowanego personelu w postaci pilotów śmigłowcowych. Niebawem znaczna część pilotów śmigłowcowych osiągnie wiek emerytalny. Poczyniono jednak kroki celem odmłodzenia naszej kadry pilotów. W ubiegłym roku wyszkolono 5 osób na pilotów śmigłowcowych. Ich wiek nie przekraczał 35 lat. Obecnie są na etapie egzaminów praktycznych na licencję CPL(H).
Dodatkowo udało się zakupić 32 kpl. gogli noktowizyjnych oraz przenośny tester przeznaczony do badania układów optycznych przyrządów optycznych. Ich łączny koszt przekroczył 1.5 mln. zł. Pieniądze na zakup sprzętu pochodziły głównie z funduszu FRONTEX-u. Od kilku lat statki powietrzne Straży Granicznej czynnie uczestniczą w misjach zagranicznych pod egidą Agencji FRONTEX.
Biuro Techniki i Zaopatrzenia
W latach 2009-2011 w ramach realizacji projektów z Norweskiego Mechanizmu Finansowego, Funduszu Granic Zewnętrznych oraz Ustawy Program modernizacji policji (…), Straż Graniczna dokonała zakupu następujących pojazdów:
- Motocykle - 100 szt.
- Skutery śnieżne - 20 szt.
- Pojazdy ATV - 40 szt.
- Patrolowo-szosowe (osobowe) - 265 szt.
- Specjalizowane ( Schengenbusy) - 32 szt.
- Patrolowo-terenowe - 35 szt.
- Mikrobusy - 29 szt.
- Do przewozu zatrzymanych - 25 szt.
- Ciężarowe do 3,5t - 15 szt.
- Patrolowe osobowo-ciężarowe - 16 szt.
Razem dokonano zakupu ponad 570 różnego rodzaju pojazdów, za ponad 50 mln zł.
Zakup nowego sprzętu transportowego w znacznym stopniu pozwolił w Straży Granicznej na wprowadzenie do eksploatacji nowoczesnych pojazdów oraz wymianę sprzętu wyeksploatowanego.
[Specjalna jednostka interwencyjna Wydziału Zabezpieczenia Straży granicznej w akcji. Zakupy roku 2011 obejmują także sprzęt dla tej formacjipodpis][/podpis]
W 2011 roku planowany jest zakup następującego sprzętu i przedmiotów mundurowych niezależnie od zakupów decentralnych (uruchomiono procedury przetargowe):
- 32 kpl. - kamizelki kuloodporne z twardymi wkładami balistycznymi
- 1 kpl. - robot pirotechniczny
- 2 kpl. - kombinezony pirotechniczne
- 1 kpl. - wideoendoskop
- 1 kpl. - urządzenie do wykrywania materiałów wybuchowych i narkotyków
- 1 kpl. - zestaw sprzętu specjalistycznego dla zespołu pirotechnicznego
- czapki garnizonowe - 495 szt.
- obuwie służbowe - 200 par
- mundur polowy z emblematem STRAŻ GRANICZNA - 1400 kpl.
- pas główny skórzany koloru czarnego - 400 szt.
- czapka polowa - 1120 szt.
- trzewiki desantowca - 850 par
- buty z membraną izolacyjną - 2000 par
- kamizelka ostrzegawcza - 613 szt.
- kamizelka operacyjno-taktyczna - 300 szt.
Wszelkie informacje w zakresie planowanych do zakupu przedmiotów umundurowania, wyposażenia specjalnego, sprzętu i wyposażenia techniki specjalnej, sprzętu transportowego są dostępne na stronie www.strazgraniczna.pl w zakładce zamówienia publiczne.
Z uwagi na ograniczenia finansowe spowodowane działaniami oszczędnościowymi, w latach 2010 - 2011 realizowano w ramach zakupów centralnych tylko zakup przedmiotów umundurowania dla nowo przyjmowanych funkcjonariuszy do służby w Straży Granicznej. Do minimum ograniczono zaopatrzenie funkcjonariuszy, którzy byli w służbie. Ilości przedmiotów wymienionych powyżej zabezpieczają potrzeby związane z pierwszym wyposażeniem należnym w związku z mianowaniem do służby oraz niezbędne potrzeby w zakresie umundurowania specjalistycznego.
Przedmioty, które użytkują funkcjonariusze spełniają ich oczekiwania. W szczególności ubranie na złą pogodę i buty z membraną izolacyjną, które wykonane są z materiałów wodoodpornych, paroprzepuszczalnych i wiatrochronnych.
Dodatkowo w 2011 roku do należności wprowadzono kurtkę - ubranie na złą pogodę z podpinką, która zastąpiła kurtkę polową wz. 93 z podpinką oraz pelerynę oficera. Zakup tego przedmiotu będzie realizowany od 2012.
Biuro Łączności i Informatyki
Straż Graniczna posiada w wyposażeniu bardzo dużą ilość urządzeń teleinformatycznych, radiokomunikacyjnych i optroelektronicznych. Sprzęt ten służy realizacji ustawowych zadań SG.
Urządzenia teleinformatyczne zlokalizowane są na stanowiskach końcowych użytkowników, w węzłach teleinformatycznych oraz w Centralnym Węźle Teleinformatycznym dysponującym ponad 300 m2 powierzchni serwerowej.
Najbardziej reprezentatywne urządzenia w Straży Granicznej to:
- serwery klasy p7xx i p5xxx;
- kilkaset serwerów blade - najwięcej IBM i CISCO;
- nowe macierze EMC typu Clarion oraz starsze IBM DS;
- urządzenie sieciowe klasy Enterprise (switche, routery), najczęściej CISCO i IBM;
- oprócz własnej sieci WAN, opartej na technologii MPLF (łącznie z telefonią rozległą IP) w trakcie rozbudowy jest sieć WLAN klasy Enterprise CISCO MESH w przejściach granicznych;
- kilka tysięcy komputerów klasy PC oraz terminali typu NC różnych producentów;
- terminale mobilne typu rugged Panasonic, terminale mobilne samochodowe;
- kilka tysięcy stacjonarnych i mobilnych czytników e-dokumentów (najwięcej produkcji polskiej VICOMP);
- stacjonarne i mobilne czytniki biometryczne odcisków palców (najwięcej L4 i Sagem);
- kamery termowizyjne - kilkaset sztuk;
- systemy Wież Obserwacyjnych na granicy lądowej;
- radiotelefony cyfrowe (pracujące w standardzie ETSI DMR) - ponad tysiąc sztuk;
- Przewoźne Jednostki Nadzoru (pojazdy obserwacyjne) - kilkadziesiąt sztuk; pojazdy te wykorzystywane są również w misjach Frontexu w innych krajach UE;
- Zautomatyzowany Systemem Radarowego Nadzoru polskich obszarów morskich (ZSRN) składający się głównie z radarów, kamer termowizyjnych i światła szczątkowego, środków łączności radiowej VHF SG i GMDSS oraz systemu perymetrycznego na Mierzei Wiślanej. System obejmuje stałym nadzorem radiolokacyjnym całe polskie wybrzeże.
W najbliższym czasie planuje się:
- budowę Zapasowego Węzła Teleinformatycznego;
- wyposażenie pozostałych PG w WLAN;
- wirtualizację środowisk serwerowych;
- zakończenie budowy cyfrowej łączności DMR.
Największe problemy sprawia niedostatek specjalistów oraz bardzo duże koszty oprogramowania i integracji systemów. Należy także wspomnieć o kosztach naprawy sprzętu optoelektronicznego przewyższających niekiedy wartość urządzeń.
Zdjęcia: Straż Graniczna