Symboliczne położenie stępki – czyli praktyczne uruchomienie procesu budowy – pierwszego polskiego prototypowego niszczyciela min ze stali małomagnetycznej, Kormorana 2 zaplanowano na 23 września 2014. Rolę dawnej stępki (spuścizna tradycji dawnych okrętów o konstrukcji drewnianej), grać będzie główny wręg podłużny jednostki oraz zespawane już ze sobą elementy bloku przedziału D-5 (podłoga i grodzie), czyli pomieszczenia siłowni pomocniczej mieszczącej agregaty prądotwórcze.
Uroczyste położenie stępki nastąpi oczywiście na terenie nowej hali montażowej gdańskiej stoczni grupy Remontowa Shipbuilding (dawniej Stocznia Północna). Ukoronowaniem tego procesu ma być wodowanie kadłuba pierwszego Kormorana 2, przewidywane na lato 2015. Od kwietnia 2014 trwało trasowanie i tzw. palenie w płatach zakupionej stali małomagnetycznej dla wszystkich elementów konstrukcyjnych okrętu oraz ich formowanie, np. kształtowników. Wbrew plotkom, próby wytrzymałości spawów podzespołów ze stali małomagentycznej (tworzonych w o wiele bardziej skomplikowanym od konwencjonalnego procesie technologicznym) – wykonanych w Remontowej i oddanych na oficjalne testy, wykazały, że w normalnych warunkach eksploatacyjnych zdadzą one z powodzeniem egzamin.
Praktycznie całość stali małomagnetycznej potrzebna do wykonania Kormorana 2 została już dostarczona. Remontowa skorzystała z oferty aż 3 producentów – polskiego, francuskiego i austriackiego. 4 września 2014 do Gdańska ma dotrzeć ostatni transport stali małomagnetycznej z Austrii. Część zakupionych systemów funkcjonalnych jednostki trafiła już także do stoczni i będzie w kontenerach czekać na swoją kolej montażu.
Serce systemu napędowego Kormorana 2 – pędniki typu Voith Shneider – zostało już zamówione u producenta z częściową przedpłatą jego dostawy. Wytwórcą jest niemieckie konsorcjum Voith Turbo Schneider Propulsion GmbH & Co. KG z Heidenheim.
Jedynym większym elementem ze stali standardowej, a więc pełno magnetycznej, może być przeciwlotniczy, dwulufowy artyleryjsko-rakietowy zestaw ZU-23-2MR Wróbel 2 kalibru 23 mm z Tarnowa, przewidziany do uzbrojenia pierwszej jednostki. Zgodnie z wymogami minimalizacji pól niszczyciela min, będzie on wymagał elektromagnetycznej demagnetyzacji.
Wiosną 2015 ma zapaść decyzja o wyborze kompaktowego systemu pokładowych bezzałogowców latających dla Kormorana 2. Będzie to miało swoje dalekosiężne implikacje, ponieważ gestor planuje standaryzację morskich, pokładowych bsl Marynarki Wojennej RP dla wszystkich nowych okrętów. Także patrolowych i obrony wybrzeża. Trwają już rozmowy z dostawcami, a proces wyboru nabrać ma rumieńców jesienią 2014. W grę wchodzą także znane, modyfikowane pod kątem służby na morzu, rozwiązania polskiego przemysłu zbrojeniowego.