Podstawowym środkiem przeprawowym w wojsku polskim jest opracowany w latach 1960. park pontonowy PP-64 Wstęga. Podstawowym czynnikiem ograniczającym zdolności tego parku jest nośnik – ciężarówka Star 660. IMS Griffin oferuje nowy zestaw oparty o polski nośnik i importowany park.
O skali problemu świadczy fakt, ze wykonanie 100 m przeprawy o nośności do 80 t wymaga zastosowania elementów przewożonych przez… 48 ciężarówek Star. Tymczasem nowoczesne parki pontonowe mogą być przenoszone przez większe nośniki, dzięki czemu ich ilość może być mniejsza.
Dysponująca zbliżonymi możliwościami, tj. długością ok 100 m i nośnością MLC 80 (dla pojazdów gąsiennicowych) lub MLC 110 (dla pojazdów kołowych), przeprawa oparta o park IRB/PL potrzebuje jedynie 15 ciężarówek 8x8 lub 6x6. W proponowanym rozwiązaniu sięgnięto po nośnik Jelcz, podobny do zastosowanego np. w wozie amunicyjnym dla 155-mm haubic.
Proponowane rozwiązanie opiera się o produkowany w Niemczech system IRB, przez zakłady należące do koncernu General Dynamics European Land Systems. Obecnie jest to podstawowe rozwiązanie używane przez wojska Stanów Zjednoczonych AP oraz Republiki Federalnej Niemiec.
Inną zaleta systemu IRB jest jego prostota. Pontony nie posiadają skomplikowanego wyposażenia i mogą być narażone na działanie warunków atmosferycznych. Ciężarówki używane do transportu pontonów mogłyby transportować dowolne kontenery zgodne z systemem multilift, co dałoby pododdziałom pontonowym wykonywania także innych zadań.
System składa się z 4 podstawowych elementów: nośnika, systemu załadowczego, pontonu oraz kutra używanego do holowania zwodowanych pontonów. System ma oferować wysoki stopień polonizacji obejmujący ponad połowę wartości systemu. Jako nośnik wykorzystane zostaną ciężarówki 8x8 Jelcza. Za system załadowczy odpowiedzialna jest spółka Hiab, wykorzystując standardowy system multilift.
Według deklaracji oferenta, w Polsce miały by być również produkowane kutry BEB. Same pontony systemu IRB wykonywane byłyby w zakładach GDLSE w Niemczech. Ich polonizacja jest teoretycznie możliwa, jednak nieopłacalna. Konieczna byłaby inwestycja w komorę do odprężania konstrukcji aluminiowych o dużych wymiarach. Nie jest to opłacalne, ponieważ wartość produkcji samych pontonów jest stosunkowo niewielka w stosunku do wartości całego systemu.
Obecnie używany park pontonowy PP-64 zestarzał się nie tylko fizycznie (dalsze przedłużanie jego eksploatacji może okazać się kłopotliwe), ale również moralnie. Wdrożenie nowoczesnego systemu przeprawowego pozwoli na skokowy wzrost możliwości w tym zakresie, bez zwiększania ilości etatów, a posiadanie większych zdolności przeprawowych może z kolei prowadzić do zmiany podejścia wojska do wymagań na nowe wozy bojowe, w tym kontrowersyjnego wymogu pływalności.