Na MSPO na stoisku Fabryki Broni można po raz pierwszy zobaczyć całą rodzinę karabinków systemu MSBS-5,56, zarówno w układzie klasycznym, jak i bezkolbowym. Co więcej, Łucznik na osobnym stanowisku zaprezentował też wszystkie komponenty wchodzące w jego skład.
Na początku sierpnia zakończono kompletowanie 16 modeli MSBS-5,56, powstałych w ramach projektu MSBS-5,56/RAWAT. Do tej liczby wchodzi sześć klasycznych MSBS-5,56K (po dwa subkarabinki, karabinki wyborowe i karabinki maszynowe) oraz dziesięć bezkolbowych MSBS-5,56B (po dwa subkarabinki, karabinki podstawowe, karabinki-granatniki, karabinki wyborowe i karabinki maszynowe). Pozwala to, wraz z opracowanymi wcześniej w ramach projektu MSBS karabinkiem podstawowym i karabinkiem-granatnikiem, na zaprezentowanie całej modułowej rodziny broni. Wszystkie konstrukcje mają być dostarczone z zamocowanymi na szynie montażowej składanymi mechanicznymi przyrządami celowniczymi (podstawą muszki oraz podstawą celownika). Niemniej nadal standardowym celownikiem karabinka podstawowego ma być kolimator CK-1T.
Subkarabinek ma lufę długości 256 mm, choć jej długość może ulec jeszcze zmianom po badaniach broni. W wersji klasycznej jest ona zakończona szczelinowym, otwartym urządzeniem wylotowym lepiej tłumiącym płomień wylotowy. W odmianie bezkolbowej lufa w całości jest ukryta w łożu, a docelowo ma się na niej pojawić moderator, czyli specjalne urządzenie wylotowe o większych wymiarach, w którym gazy wydmuchiwane są do przodu, a nie na boki. Celem jest zmniejszenie sygnatury broni przy strzelaniu, jak też huku powstającego przy prowadzeniu ognia z tak krótkiej lufy, w dodatku o wylocie położonym bliżej ucha strzelca.
Karabinek podstawowy z 406-mm lufą i jego odmiana karabinek-granatnik (z podwieszonym granatnikiem jednostrzałowym GP do amunicji 40 mm x 46SR) były opracowane wcześniej w ramach projektu MSBS. Obecnie zakończono już tzw. badania modelu tych konstrukcji w ramach programu polskiego żołnierza przyszłości Tytan. W 2016 broń ma przejść badania prototypu po wprowadzeniu ewentualnych zmian.
Kolejnym elementem rodziny MSBS-5,56 jest karabinek maszynowy z 406-mm lufą o cięższym profilu. Ma być zasilany z magazynków o większej pojemności. Jest to konstrukcja przeznaczona do zapewnienia wsparcia na szczeblu drużyny i dostosowana do prowadzenia bardziej intensywnego ognia seryjnego i ciągłego, niż karabinek podstawowy. Stąd też brak zaczepu do noża-bagnetu oraz otwarte, szczelinowe urządzenie wylotowe lepiej tłumiące płomień wylotowy podczas intensywnego strzelania.
System uzupełnia karabinek wyborowy z 406-mm lufą precyzyjną, której przewód został wykonany bardziej dokładnie, z zachowaniem węższych tolerancji. Dzięki temu broń ma być celniejsza. Lufa tej konstrukcji jest zakończona jest urządzeniem wylotowym dostosowanym do szybkiego mocowania tłumika dźwięku. Karabinek wyborowy ma być też docelowo kompletowany z innym urządzeniem spustowym, z bardziej precyzyjnym spustem dwuoporowym (opcjonalnie albo własnym Łucznika albo komercyjnym, wymiennym z AR-15) oraz celownikiem optycznym (prawdopodobnie lunetką produkcji PCO LDK-4 4x32).
Rodzinę uzupełnia karabinek reprezentacyjny w układzie klasycznym, czyli specjalna odmiana broni podstawowej z dłuższą, 508-mm lufą o zmniejszonej średnicy, dostosowaną do strzelania tylko amunicją ślepą 5,56 mm x 45. Oczywiście, ponieważ jest to broń modułowa, w każdej chwili można ją zastąpić dowolnej długości lufą do amunicji bojowej. Do broni ma być dostarczony nóż-bagnet z chromowaną, błyszczącą powierzchnią.
Odmiana reprezentacyjna jest wyposażona w wydłużoną i wzmocnioną stałą kolbę z okutym trzewikiem, pozwalającym uzyskać odpowiedni efekt dźwiękowy przy uderzeniu o podłoże. Dodatkowo ma miękkie maskownice założone na grzbietowej szynie montażowej oraz atrapy mechanicznych przyrządów celowniczych, które nadają jej bojowego wyglądu. Całość zaprojektowano pod kątem Batalionu Reprezentacyjnego, który szuka nowej broni mającej zastąpić dotychczas używane 7,62-mm karabinki Simonowa (SKS), wprowadzone do użytku w latach 1950.