Altair


Autoryzacja


Resetuj hasło

Minigun w Polsce

Przemysł zbrojeniowy, Wojska lądowe, 29 marca 2009

26 marca na strzelnicy Konotop Prawy na terenie poligonu Drawsko Pomorskie odbył się pierwszy w Polsce pokaz 7,62-mm karabinu napędowego M134D. Pokaz, we współpracy z producentem broni, Dillon Aero, zorganizował warszawski Unitronex.

Zaprezentowany po raz pierwszy w Polsce 7,62-mm karabin napędowy Dillon Aero M134D wzbudził zainteresowanie wśród żołnierzy. Konstrukcja ta, obok francuskiej 20-mm armaty automatycznej Nexter 20M621, jest brana pod uwagę, jako przyszłe uzbrojenie pojazdów komandosów z DWS

Sześciolufowy, napędzany elektrycznie karabin maszynowy kalibru 7,62 mm x 51, został zaprojektowany dla amerykańskich sił zbrojnych w 1962, jako zmniejszona odmiana 20-mm armaty napędowej M61A1 Vulcan. Zapotrzebowanie na taką konstrukcję pojawiło się w toku konfliktu wietnamskiego - broń opracowano jako uzbrojenie śmigłowców transportowych, których typowe karabiny maszynowe nie były w stanie zapewnić odpowiedniej siły ognia na czas lądowania pod ostrzałem, aby przydusić przeciwnika i pozwolić na bezpieczne wyładowanie bądź załadowanie desantu czy rannych. Operacja taka zajmuje kilkadziesiąt sekund. Wówczas broń o szybkostrzelności trzech czy czterech tysięcy strzałów na minutę, w której nie trzeba podczas prowadzenia ognia zmieniać luf, sprawdza się znacznie lepiej niż normalna, jednolufowa konstrukcja o szybkostrzelności od 500 do 1000 strzałów. Na pokładach statków latających nie ma również problemu z dostępem do zewnętrznego źródła zasilania.

Minigun pokazano z południowokoreańskim celownikiem kolimatorowym DI Optical DCL-120. Konstrukcjami DCL serii 100, zainteresowane są WL, które zamierzają zastosować je na 12,7-mm wkm WKM-B/NSW i 40-mm ga Mk 19 Mod 3

Pierwsze próby bojowe nowego karabinu miały miejsce pod koniec 1964 jako uzbrojenie maszyn latających biorących udział w konflikcie wietnamskim. Od tego czasu rozpoczęła się międzynarodowa kariera konstrukcji nazywanej - dla odróżnienia od większej armaty - Minigunem, a w amerykańskich wojskach lądowych noszącej oznaczenie M134. Trafiła ona m.in. do uzbrojenia sił zbrojnych Australii, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Izraela, Kanady, Norwegii czy Holandii. Obok zastosowania karabinu maszynowego na pokładach samolotów i śmigłowców, wkrótce - za sprawą jednostek specjalnych - Minigun trafił na pokłady okrętów i lekkich łodzi, jak również został uzbrojeniem lekkich pojazdów.

Pierwszy z Miniguna strzelał przedstawiciel Dillona, prezentując sposób naprowadzania ognia na cel, którym - obok tarcz czy beczek, były również stare samochody...

W latach 1990. Minigun został zmodyfikowany przez Dillon Aero, w wyniku czego powstał model M134D. Jego szybkostrzelność wynosi 3000 strz./min., masa karabinu (bez amunicji, akumulatora i podstawy) to 25,8 kg, masa 3000-nabojowej skrzynki amunicyjnej wynosi 93 kg. Żywotność pojedynczej lufy to 100 tysięcy strzałów, całej broni 1,5 miliona pocisków.

Następnie z konstrukcją mogli zapoznać się przedstawiciele Wojsk Lądowych i Wojsk Specjalnych. Co ciekawe, Minigun zasilany był polską amunicją 7,62 mm x 51 z ZM Mesko, zataśmowaną w rodzimą taśmę GSM-01 (odpowiednik NATO-wskiej taśmy rozsypnej M13)

Obok miniguna Unitronex Corporation, organizator pokazu, zademonstrował przedstawicielom Wojska Polskiego rodzinę celowników kolimatorowych rozwijanych przez południowokoreańskiego Dong In Optical - m.in. DCL-100 przeznaczony dla karabinów i karabinków maszynowych z siatką dostosowaną do amunicji 7,62 mm i 5,56 mm, DCL-110/120 zaprojektowane dla 7,62-mm karabinów napędowych, 12,7-mm wielkokalibrowych karabinów maszynowych, 40-mm granatników automatycznych oraz 20-mm armat automatycznych. W Wojskach Lądowych brakuje konstrukcji, która mogłaby zostać zamontowana na 12,7-mm wkm NSW/WKM-B oraz 40-mm granatnikach Mk 19 Mod 3.

 

Zdjęcia i film: Remigiusz Wilk


Drukuj Góra
www.altair.com.pl

© Wszelkie prawa zastrzeżone, 2007-2024 Altair Agencja Lotnicza Sp. z o. o.