26 marca na strzelnicy Konotop Prawy na terenie poligonu Drawsko Pomorskie odbył się pierwszy w Polsce pokaz 7,62-mm karabinu napędowego M134D. Pokaz, we współpracy z producentem broni, Dillon Aero, zorganizował warszawski Unitronex.
Sześciolufowy, napędzany elektrycznie karabin maszynowy kalibru 7,62 mm x 51, został zaprojektowany dla amerykańskich sił zbrojnych w 1962, jako zmniejszona odmiana 20-mm armaty napędowej M61A1 Vulcan. Zapotrzebowanie na taką konstrukcję pojawiło się w toku konfliktu wietnamskiego - broń opracowano jako uzbrojenie śmigłowców transportowych, których typowe karabiny maszynowe nie były w stanie zapewnić odpowiedniej siły ognia na czas lądowania pod ostrzałem, aby przydusić przeciwnika i pozwolić na bezpieczne wyładowanie bądź załadowanie desantu czy rannych. Operacja taka zajmuje kilkadziesiąt sekund. Wówczas broń o szybkostrzelności trzech czy czterech tysięcy strzałów na minutę, w której nie trzeba podczas prowadzenia ognia zmieniać luf, sprawdza się znacznie lepiej niż normalna, jednolufowa konstrukcja o szybkostrzelności od 500 do 1000 strzałów. Na pokładach statków latających nie ma również problemu z dostępem do zewnętrznego źródła zasilania.
Pierwsze próby bojowe nowego karabinu miały miejsce pod koniec 1964 jako uzbrojenie maszyn latających biorących udział w konflikcie wietnamskim. Od tego czasu rozpoczęła się międzynarodowa kariera konstrukcji nazywanej - dla odróżnienia od większej armaty - Minigunem, a w amerykańskich wojskach lądowych noszącej oznaczenie M134. Trafiła ona m.in. do uzbrojenia sił zbrojnych Australii, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Izraela, Kanady, Norwegii czy Holandii. Obok zastosowania karabinu maszynowego na pokładach samolotów i śmigłowców, wkrótce - za sprawą jednostek specjalnych - Minigun trafił na pokłady okrętów i lekkich łodzi, jak również został uzbrojeniem lekkich pojazdów.
W latach 1990. Minigun został zmodyfikowany przez Dillon Aero, w wyniku czego powstał model M134D. Jego szybkostrzelność wynosi 3000 strz./min., masa karabinu (bez amunicji, akumulatora i podstawy) to 25,8 kg, masa 3000-nabojowej skrzynki amunicyjnej wynosi 93 kg. Żywotność pojedynczej lufy to 100 tysięcy strzałów, całej broni 1,5 miliona pocisków.
Obok miniguna Unitronex Corporation, organizator pokazu, zademonstrował przedstawicielom Wojska Polskiego rodzinę celowników kolimatorowych rozwijanych przez południowokoreańskiego Dong In Optical - m.in. DCL-100 przeznaczony dla karabinów i karabinków maszynowych z siatką dostosowaną do amunicji 7,62 mm i 5,56 mm, DCL-110/120 zaprojektowane dla 7,62-mm karabinów napędowych, 12,7-mm wielkokalibrowych karabinów maszynowych, 40-mm granatników automatycznych oraz 20-mm armat automatycznych. W Wojskach Lądowych brakuje konstrukcji, która mogłaby zostać zamontowana na 12,7-mm wkm NSW/WKM-B oraz 40-mm granatnikach Mk 19 Mod 3.
Zdjęcia i film: Remigiusz Wilk