Wietnam zakupił drugą partię pakistańskiej broni - sto pistoletów maszynowych SMG-PK oraz pięćdziesiąt karabinów wyborowych wyprodukowanych przez państwowy koncern zbrojeniowy POF (Pakistan Ordnance Factories) z siedzibą w Rawalpindi. Tak samo jak w przypadku pierwszego pakietu - stu SMG-PK, który Ministerstwo Policji nabyło w połowie 2006, broń trafi do rąk funkcjonariuszy oddziałów antyterrorystycznych milicji.
Tym samym Hanoi naruszyło status quo jakie panowało do tej pory w stosunkach z Indiami, a to ostatnie państwo zgłosiło, jak to określono, delikatny protest przeciwko zakupom broni w Pakistanie. Niestety, w Indiach, mających tradycyjnie przyjazne stosunki z Wietnamem (podczas konfliktu w latach 1960. i 1970. Delhi wspierało Wietnam Północny), nie produkuje się żadnego nowoczesnego pistoletu maszynowego (rozwijany we współpracy z Izraelczykami subkarabinek Zittara, z pakietem konwersacyjnym do naboju 9 mm x 19 jest na razie w fazie pierwszych testów w oddziałach powietrzno-desantowych) stąd też nie mogą zaproponować partnerowi żadnej podobnej broni.
Pistolet maszynowy SMG-PK jest skróconą odmianą licencyjnego MP5 opracowaną w Pakistanie, zasilaną amunicją 9 mm x 19 Parabellum. Broń występuje w dwóch odmianach: SMG-PK1 z wysuwaną kolbą oraz SMG-PK2 pozbawioną kolby. Mechanizm spustowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i ciągłym, na zamówienie można go wyposażyć również w ogranicznik długości serii. Długość całkowita 340 mm, długość lufy 115 mm, masa bez magazynka 2 kg, prędkość wylotowa 375 m/s, szybkostrzelność teoretyczna 900 strz./min.